Stadniccy
Z Wikipedii
Stadniccy – rodzina szlachecka herbu Szreniawa. Korzenie rodu Stadnickich sięgają końca XIV w.
[edytuj] Przedstawiciele rodu
- Marcin Stadnicki z Nowego Żmigrodu, brat Stanisława
- Stanisław Mateusz Stadnicki, z Żmigrodu, żonaty z Barbarą Zborowską
- Stanisław Stadnicki, syn Stanisława Mateusza
- Władysław Stadnicki, syn Stanisława
- Zygmunt Stadnicki, syn Stanisława
- Stanisław II Stadnicki, syn Stanisława, pod kuratelą Stanisława Lubomirskiego
- Andrzej Samuel Stadnicki, kasztelan przemyski, syn Marianny z Dębińskich, r. 1675
- Kazimierz Aleksander Stadnicki, proboszcz leski, brat Andrzeja Samuela
- Jan Franciszek Stadnicki, chorąży nadworny koronny, wojewoda wołyński, dziedzic Chrzanowa, syn Andrzeja Samuela, zm. 1713
- Kazimierz I Stadnicki, starosta libuski, młodszy syn Jana Franciszka, zm. 1718, żona Dorota z Skrzyńskich
- Teresa Stadnicka, córka Kazimierza, żona Jana Kantego Ossolińskiego
- Jan Kanty Edward Stadnicki (1765-1842) radca Najwyższej Izby Sprawiedliwości w Wiedniu; prezes Forum Nobilium w Tarnowie; zastępca prezesa Wydziału Stanowego; prezes i komisarz królewski Sejmu Stanowego galicyjskiego
- Piotr Konstanty Stadnicki, syn Jana Franciszka
- Antoni Stadnicki
- Kazimierz Stadnicki, syn Antoniego
- Aleksander Stadnicki, syn Antoniego
