Stanisław Czapla

Z Wikipedii

Stanisław Czapla (ur. 11 maja 1907 w Milnie koło Tarnopola, zm. 7 kwietnia 1971 w Wadowicach) - ksiądz pallotyn, prowincjał polskiej Prowincji Chrystusa Króla w latach 1947-1959.

Ks. Stanisław Czapla urodził się w 1907 w Milnie w archidiecezji lwowskiej. Do Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego (pallotynów) wstąpił w 1928, studiował teologię w Sucharach i Limburgu. Święcenia kapłańskie przyjął 17 czerwca 1934 w Poznaniu z rąk kard. Augusta Hlonda. Po święceniach był socjuszem (pomocnikiem mistrza) nowicjatu oraz wykładowcą liturgiki i misjologii. Dwa lata później w Warszawie objął opieką duszpasterską pallotyńskich świeckich współpracowników, redagując również dla nich w latach 1937-1939 pismo "Apostoł wśród świata" (pismo to pod jego kierownictwem zostało przekształcone z kwartalnika w dwumiesięcznik). We wrześniu 1939 został rektorem nowego domu w Radomiu, a po II wojnie światowej tę funkcję pełnił w Sucharach oraz Poznaniu.

Od 1947 ks. Czapla przez 12 lat był przełożonym polskiej prowincji pallotynów. Przez ten czas odbudował struktury Stowarzyszenia w Polsce zniszczone podczas wojny, otworzył nowe placówki oraz uruchomił wydawnictwo Pallottinum. Zainicjował wydawanie i redagował kalendarz My chcemy Boga (1947-1949).

Potem jako rektor i misjonarz ludowy pracował w Zakopanem, promując kult Matki Bożej Fatimskiej. Od 1965 przez trzy lata pełnił funkcję przełożonego domu we Wrzosowie, a następnie w Wadowicach. Zmarł w wieku 64 lat. Spoczywa na cmentarzu w Wadowicach na Kopcu.

[edytuj] Bibliografia

• Augustyn Urban, Ci, którzy przeszli. Wybitniejsi Pallotyni Polscy, Ząbkowice Śląskie 1976, s. 75-88. - maszynopis
• Augustyn Urban, Ks. Stanisław Czapla (pallotyn). II Prowincjał Polskiej Prowincji Chrystusa Króla 1907-1971, Ząbkowice Śląskie 1975.
• Societas Apostolatus Catholici. In memoriam. Defuncti 1847-2001, Roma 2002, s. 108-109.
• Tadeusz Gliński, Stanisław Czapla, w: Encyklopedia katolicka, tom III, Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Lublin 1979