Stanisław Gomułka
Z Wikipedii
Funkcja: | |
---|---|
Data urodzin: | 10 września 1940 |
Obywatelstwo: | polskie |
Zawód: | Ekonomista, fizyk |
Stanisław Gomułka (ur. 10 września 1940 w Krężołach) – polski ekonomista, fizyk. Od 3 stycznia do 18 kwietnia 2008 podsekretarz stanu w Ministerstwie Finansów.
Urodził się i wykształcił w Polsce (mgr inż. fizyki, doktor ekonomii, oba stopnie zdobył na Uniwersytecie Warszawskim), był członkiem Katedry Ekonomii w London School of Economics od 1970 do 2005, wykładowcą i badaczem w wielu instytucjach akademickich, w tym na uniwersytetach Kolumbii, Harvarda, Pensylwanii oraz Stanforda w USA, holenderskim Institute for Advanced Studies i Central European University na Węgrzech. Większość jego badań i wykładów dotyczyło wzrostu gospodarczego, makroekonomii i porównawczych systemów ekonomicznych.
W latach 80. był konsultantem Międzynarodowego Funduszu Walutowego (MFW), OECD i Komisji Europejskiej. W 1989 został doradcą polskiego rządu i członkiem zespołu, który zaprojektował polskie programy reform w czasie przełomowej fazy transformacji (tzw. plan Balcerowicza). W latach 1989-1995 i 1998-2002 pracował jako doradca polskiego Ministerstwa Finansów, a w latach 1995-1998 był doradcą Prezesa Narodowego Banku Polskiego. W latach 1989-1995 był także oficjalnym polskim negocjatorem z MFW w sprawie wszystkich programów makroekonomicznych, a w latach 1990-1992 negocjował z Klubem Paryskim i Klubem Londyńskim plan redukcji polskiego długu. Pod koniec 1991 roku, doradzał także Jegorowi Gajdarowi i jego zespołowi w sprawie reform w Rosji. W latach 2002-2007 był głównym ekonomistą PZU. Od 3 stycznia 2008 do 18 kwietnia 2008 podsekretarz stanu w Ministerstwie Finansów.
Stanisław Gomułka ma swój wpis w Who's Who in Economics (druga edycja, 1986 i trzecia edycja 1999) oraz w biograficznym słowniku największych (najczęściej cytowanych) ekonomistów świata.
[edytuj] Publikacje
- Teoria innowacji i wzrostu gospodarczego
- Polska droga do euro – przegląd opcji
- Twórcza Aktywność
- Stadia Wzrostu Gospodarczego
- Dyfuzja, 1971
- Wzrost
- Innowacja
- Reformy we Wschodniej Europie, 1986
- Teoria Technologicznych Zmian i Ekonomicznego Wzrostu, 1990
również jako współautor i współwydawca:
- Polskie Paradoksy, 1990
- Wychodzenie z Komunizmu: Lekcje od Rosji, Chin i Wschodniej Europy, 1998