Stanisław Kronenberg
Z Wikipedii
Stanisław Leopold Kronenberg (1846-1894) przemysłowiec, finansista, najstarszy syn Leopolda Kronenberga, brat finansisty Leopolda Juliana Kronenberga, a wnuk Samuela Eleazara Kronenberga, który przybył do Warszawy z Wyszogrodu, brat stryjeczny Stanisława Ludwika Kronenberga (1828-1898) kupca. Miał jedną córkę, pochowany na kaplicy rodzinnej na cmentarzu ewangelicko - reformowanym w Warszawie.
[edytuj] Biografia
Stanisław Leopold Kronenberg działacz gospodarczy, był absolwentem Szkoły Głównej w Warszawie, a doktorat prawa zdobył następnie w Heidelbergu. Jako syn jednego z najbogatszych ludzi w Warszawie, w spadku po ojcu zyskał fortunę, której nie szczędził na potrzeby społeczne; na przykład w marcu 1879 roku za namową Aleksandra Kraushara zaopiekował się wydawnictwem Biblioteka Umiejętności Prawnych, które finansował aż do roku 1887.
Po śmierci ojca 1878 przejął jego stanowiska i do 1887 kierował wszystkimi przedsiębiorstwami i interesami rodziny Kronenebergów. Był on prezesem towarzystwa kolejowego w Królestwie Polskim; działał w przemyśle cukrowniczym. W 1887 roku interesami rodziny Kronenbergów zaczął zarządzać jego brat Leopold Julian Kronenberg (1849-1937). który objął po nim naczelne stanowiska w licznych instytucjach gospodarczych w Królestwie Polskim. Był on prezesem rad nadzorczych towarzystw kolejowych, Banku Handlowego i Komitetu Kredytowego w Warszawie. Był współorganizatorem budowy gmachu Filharmonii Narodowej.
