Stanisław Zieliński (pisarz)
Z Wikipedii
Stanisław Zieliński (ur. 8 maja 1917 r. w Kijowie - zm. 1995 w Warszawie), polski pisarz.
[edytuj] Życie i działalność
Studiował na Wydziale Prawa UW. Uczestnik kampanii wrześniowej 1939, jeniec stalagów. W latach 1945 - 1947 oficer 2. Korpusu Polskiego, oficer łącznikowy Misji Polskiej w Niemczech (1946-1947). Od 1947 do śmierci mieszkał w Warszawie.
[edytuj] Twórczość
- Dno miski (1949, 1953)
- Przed świtem (1949, 1951)
- Ostatnie ognie (1951, 1953)
- Jeszcze Polska (1953, 1954, 1955)
- Dobry sąsiad Świszczyk (1953)
- Czerwone i złote (1954)
- Kalejdoskop (1955, 1959)
- Stara szabla (1957, 1965)
- Statek zezowatych (1959, 1960)
- Hulki babulki. Anegdoty i obrazki (1961)
- Kosmate nogi (1962)
- Opowiadania (1962)
- Wycieczki balonem (nr 1 1962, nr 2 1964, nr 3 1967, nr 4 1971, nr 5 1976, nr 6 1978)
- Kiełbie we łbie (1963, 1964, 1968)
- Sny pod Fumarolą (1969, 1987)
- W stronę Pysznej (1973, 1976, 1987)
- We mgle wrześniowej (1974, 1980)
- Spirytus z tureckim pieprzem (1974, 1979)
- Lot Werminii (1982)
- Oszustwo komunikacyjne (1983)
- Listy z Amerdagandy (1988)
