Stary cmentarz żydowski w Gliwicach
Z Wikipedii
Stary cmentarz żydowski w Gliwicach - cmentarz znajdujący się przy ulicy Na Piasku w Gliwicach w województwie śląskim. Stanowi on najstarszy zachowany zabytek kultury żydowskiej w tym mieście.
Powstał w 1815 r. i zajmuje powierzchnię 0,63 ha[1]. Przetrwało ok. 500 nagrobków. Ustawiano je w równych rzędach. Dominowały macewy wykonane z szarego piaskowca[2], zwieńczone trójkątnie lub półkoliście, na których znajdowały sie inskrypcje w języku hebrajskim lub niemiecko-hebrajskim. Zdobiono je również starotestamentowymi symbolami. Najstarsze nagrobki posiadają inskrypcje zrobione w rycie wypukłym w języku hebrajskim. Najokazalszym jest grobowiec rodziny Meyerów[3]. Na cmentarzu spoczywają również m.in. członkowie rodziny Troplowitz, Frankel, Freud i Froehlich.
Przy głównym wejściu zlokalizowane są ruiny domu przedpogrzebowego. Po II wojnie światowej znajdował się w nim warsztat stolarski, a następnie świetlica.
Ostatniego pochówku dokonano w 1937 r. kiedy to pochowano Ernestinę Hahn, nekropolię zaś zamknięto definitywnie w 1953 r. Po 1945 r. nagrobki zrobione ze szlachetnych kamieni rozkradano i wykorzystywano jako surowiec budowlany[4].
Przypisy
- ↑ Cmentarze żydowskie w Polsce, Gliwice, www.kirkuty.xip.pl (dostęp: 11 maja 2008)
- ↑ Nazywany przez Żydów "płaczącym kamieniem", ze względu na niską odporność na warunki atmosferyczne panujące w południowej Polsce, co w efekcie powodowało przebarwienia i pęknięcia
- ↑ Neoklasycystyczna wolnostojąca kaplica, nawiązująca formą do oheli (hebr. namiot)
- ↑ Katalog zabytków, woj. śląskie, Gliwice, www.izrael.badacz.org (dostęp: 11 maja 2008)
