Stefan Rozmaryn
Z Wikipedii
Stefan Rozmaryn ( ur. 23 października 1908 r. we Lwowie - zm. 4 czerwca 1969 r. ) - profesor prawa, wykładowca Uniwersytetu Warszawskiego, członek PAN, Międzynarodowej Akademii Prawa Porównawczego w Hadze. Specjalista z dziedziny prawa państwowego i administracyjnego.
Lata młodości spędził we Lwowie tam też studiował na Wydziale Prawa i Umiejętności Politycznych Uniwersytetu Jana Kazimierza. W 1930 r. uzyskał tytuł doktora nauk prawnych z dziedziny prawa administracyjnego. W 1939 roku uzyskał tytuł doktora habilitowanego na podstawie pracy z zakresu prawa podatkowego i prywatnego. W latach 1939 - 1941, prodziekan Wydziału Prawa tzw. radzieckiego Uniwersytetu Lwowskiego. W późniejszych latach wojny, pełnił funkcje dziekana i wykładowcy prawa w Instytucie Prawniczym w Swierdłowsku i Kazaniu.
Członek Związku Patriotów Polskich.
Od 1946 r. członek i działacz PPR jednocześnie naczelnik departamentu ustawodawczego Ministerstwa Sprawiedliwości PRL. W 1947 r. uzyskuje tytuł profesora nadzwyczajnego Uniwersytetu Warszawskiego ze specjalnością prawo skarbowe i posadę kierownika Katedry Prawa Państwowego. Od 1950 r. dyrektor generalny Prezydium Urzędu Rady Ministrów. Od 1952 r. członek korespondent zaś od 1961 r. członek rzeczywisty PAN. Doktor honoris causa UAM w Poznaniu.