Strzała
Z Wikipedii
Strzała - pocisk przeznaczony do łuku.
[edytuj] Strzała w łucznictwie tarczowym
Budowa:
- metalowy (np. stalowy, aluminiowy, tytanowy) grot
- promień (rurka) z aluminium, karbonu lub grafitu
- nasadka (zdjęcie), najczęściej plastikowej, czasem mocowanej na aluminiowym trzpieniu
- lotki, przyklejane wzdłuż osi strzały, wykonywane z tworzyw sztucznych lub piór naturalnych, dla poprawy balistyki strzały
Takie strzały są wytwarzane w różnym parametrze twardości, twardość strzały dobiera się do łuku - jest to niezbędne do uzyskania "czystego" lotu strzały.
Strzały dzieli się ze względu na materiał z którego wykonano promień na:
- strzały aluminiowe - zazwyczaj dla początkujących z powodu niskiej ceny, lub do strzelań halowych gdy duża grubość strzały może pomóc w zdobyciu większej liczby punktów a bez znaczenia jest reakcja strzały na wiatr
- strzały karbonowe - przewagą takiej strzały nad strzałą aluminiową jest przede wszystkim mniejsza masa ale okupiona mniejszą trwałością przy zderzeniu z twardą przeszkodą (nie trafieniu w matę)
- strzały aluminiowo-karbonowe (A/C) - wykonane z rurki aluminiowej wewnątrz oblanej warstwą karbonu, zazwyczaj b. wysokiej jakości, b. cienkie, bierne na mniejsze podmuchy wiatru
- strzały grafitowe - niedawno pojawiły się na rynku, są produkowane np. przez firmę Cartel, charakteryzują się niezwykle dużą odpornością na zginanie
Wiodącymi producentami strzał na świecie są:
- Easton Sports - produkuje chyba najbardziej popularne strzały na świecie:
- X10, A/C/E, A/C/C - strzały aluminiowo-karbonowe, bardzo wysokiej jakości
- X7, XX75 - strzały aluminiowe, zazwyczaj o dużej grubości, popularne w trakcie strzelania na hali
- Jazz - strzały aluminiowe, bardzo popularne wśród początkujących ze względu na niską cenę i dobrą jakość
- Cartel
- Olimpian-Triple
- Beman
- ICS ENERGY
- Black Sheep
- Camp
[edytuj] Strzała w łucznictwie tradycyjnym
Strzała do łucznictwa tradycyjnego w budowie różni się (od tej do łucznictwa tarczowego) zastosowanymi materiałami, i zamiast nasadki może mieć nacięcie. Taką strzałę można amatorsko wykonać z dowolnej, w miarę prostej gałęzi, którą należy najpierw zestrugać tak, aby zyskała jednakową grubość na całej długości, następnie zanurzywszy na kilka minut w wodzie naciągnąć nad rozżarzonymi węglami (tak aby nie przypalić drewna). Gdy woda odparuje, strzała grzeje się jeszcze nad żarem przez kilkadziesiąt minut (ok. 30-40 min.), następnie ciągle mocno naciągnięta stygnie przez około 20 min. Do wyprostowanego w ten sposób kawałka drewna mocuje się kawałkiem lnianego sznurka uprzednio wykonany grot, lub po prostu ostrzy jeden koniec drzewca, z drugiej strony robi się małe nacięcie, w którym osiądzie cięciwa i ewentualnie robi brzechwy, czyli lotki z ciętych piór. Tak wykonane strzały, mimo swojej trwałości, wytrzymują maksymalnie do 30 zderzeń z celem (oczywiście zdarzają się wyjątki).
