STS-41-D

Z Wikipedii

STS-41-D
Dane misji
Oznaczenie	STS-41-D
Wahadłowiec	Discovery
Platforma startowa	39-A
Start	30 sierpnia 1984
Lądowanie	5 września 1984, Edwards AFB
Czas trwania	6 dni, godz, 56 min, 04 sek
Wysokość orbity	184 mile morskie (340 km)
Przebyta odległość	4 007 000 km
Zdjęcie załogi
Od lewej: L-R: Walker, Resnik, L-R: Mullane, Hawley, Hartsfield, CoatsMike
Poprzednia misja	Następna misja
STS-41-C	STS-41-G
Program lotów wahadłowców

STS-41-D (ang. Space Transportation System) misja wahadłowca kosmicznego Discovery . 12. misja programu lotów wahadłowców i pierwsza wahadłowca kosmicznego Discovery.

Spis treści 1 Załoga 2 Parametry misji 3 Misja 4 Zobacz też 4.1 Linki zewnętrzne

[edytuj] Załoga

• Henry Hartsfield (2), Jr., dowódca
• Michael Coats (1), pilot
• Judith Resnik (1), specjalista misji 1
• Steven Hawley (1), specjalista misji 2
• Richard Mullane (1), specjalista misji 3
• Charles Walker (1), specjalista ładunku 1

(liczba w nawiasie oznacza ilość lotów odbytych przez każdego z astronautów)

[edytuj] Parametry misji

• Masa:
  • startowa orbitera: 119.511 kg
  • lądującego orbitera: 91.476 kg
  • Ładunku: 21.552 kg
• Perygeum: 300 km
• Apogeum: 307 km
• Inklinacja: 28,5 °
• Prędkość: - km/h
• Okres orbitalny: 90,6 min

[edytuj] Misja

Była to pierwsza misja trzeciego po Columbii i Chalennger wahadłowca. Oprócz przetestowania nowej konstrukcji wahadłowiec wyniósł na orbitę także trzy satelity komunikacyjne. Podczas misji przeprowadzono także eksperyment z nowym panelem słonecznym który po rozłożeniu był szeroki na 4 metry i długi na 31 metrów. Na pokładzie przeprowadzono także eksperymenty z wykorzystaniem żywych komórek i kryształów. Cała misja była filmowana za pomocą kamery IMAX a z nakręconego materiału powstał film fabularny.

[edytuj] Zobacz też

• lista misji wahadłowców
• lista załogowych lotów kosmicznych

[edytuj] Linki zewnętrzne

• podsumowanie misji STS-41-D (en)