Styl kerczeński
Z Wikipedii
Styl kerczeński - sposób zdobienia greckich wyrobów ceramicznych w starożytności.
Okres ten (ok. 380-320 rok p.n.e) był ostatnim wzlotem sztuki ceramicznej Attyki. Styl ten charakteryzowała przede wszystkim zarzucona różnorodność kształtów waz. Występują przeważnie formy, które można było szybko i łatwo wykonać. Jednocześnie należy przyznać, że w sprzeczności z prostotą kształtów waz ich dekoracja była staranna i cechowała się bardzo przemyślaną kompozycją. Artyści dekorowali naczynia obrazami wielofigurowymi i dość swobodnie operowali wieloma planami. Postacie dzieliły się na pierwszoplanowe i drugoplanowe, co dodatkowo podkreślano przy pomocy barwy białej. Pierwszym znanym artystą był Malarz Heleny, którego cechowało, oprócz dobrej kompozycji poprawne przedstawienie ruchu. W porównaniu z wiekiem V p.n.e rysunek jest podobnie jak jakość wykonania waz, znacznie gorszy. Pokost zatraca swą czerń, co artysta próbował ukryć nadmiarem kolorów. Innym przedstawicielem stylu kerczeńskiego jest Malarz Pompe, cechuje go nadmiar użycia białego koloru, na trzy postacie dwie są białe. Wyróżnić należy jeszcze Malarza Amazonki, którego wazę można podziwiać w Muzeum Narodowym w Warszawie. Po obu stronach naczynia artysta umieścił dekoracje. Jedną stronę zapełniała Amazonka, a drugą Grypomachia. Amazonkę ukazuje malarz na białym, stojącym dęba koniu.
Z końcem IV wieku p.n.e aktywność warsztatów attyckich malujących naczynia ustała prawie wcale, a ich wyrób przeniósł się do kolonizowanych ośrodków greckich w Italii. Jednak daleko było tym naczyniom pod względem jakości i poziomem artystycznym do tych z Grecji właściwej.
