Sugestopedia

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.

Sugestopedia (in. sugestologia) to sformułowana przez bułgarskiego psychologa Georgija Łozanowa metoda zwiększenia efektywności procesu uczenia, w którym podstawową rolę pełnią muzyka, oddech oraz inne techniki.

[edytuj] Historia powstania

Metoda ta wyrosła na próbach leczenia nerwic lękowych. Od roku 1971 Georgij Łozanow prowadził badania na potrzeby nowej metody nauczania. Wyjaśnił wówczas różne podejścia do sugestopedii, oddzielił sugestię (która nie zniewala ani nie onieśmiela) m.in. od hipnozy, persfazji, konformizmu oraz przekazu informacji. Odciął się całkowicie od hipnopedii (nauki podczas snu), gdyż uważał, że nauka zachodząca w stanie nieświadomości może wpływać hamująco na procesy zapamiętywania.

[edytuj] Technika uczenia

Łozanow podkreślał, że w jego metodzie chodzi o harmonię pomiędzy duchem a ciałem. Przy opracowywaniu metody czerpał z hinduskiej radża-jogi, psychodramów oraz ćwiczeń badających możliwości parapsychiczne człowieka (ćwiczenia ascetyczne, mające na celu opanowanie umysłu, medytacja).

Głównym czynnikiem wpływającym na umysł i zapamiętywanie jest tu muzyka. W czasie seansów wykorzystywał muzykę barokową w tempie largo, która powodowała zwolnienie tętna u uczestników. Dużą rolę odgrywało integrowanie oddechu z metrum muzycznym (w tym wypadku cykl oddechu 8-ćwiartkowy). Proces zapamiętywania zwiększał się o 80% podczas współgrania oddechu i muzyki. Bez stymulacji oddechu proces zapamiętania wzrastał tylko o 25% (natomiast podczas standardowych metod nauczania następuje jedynie 10-15% wykorzystanie możliwości przyswojenia materiału). Sugestopedia daje więc 20 razy większe możliwości.

Sekret sugestopedii polega na tym, iż uczestnik seansu zostaje wprowadzony w stan rozluźnienia (porównywalny z samopoczuciem podczas koncertu lub słuchania muzyki), przy jednoczesnym zachowaniu czujności. Uczestnicy na wstępie seansu wypowiadają słowa pozytywnych afirmacji. Następnie zachodzi proces zapamiętywania całych ciągów słów przy muzyce i odpowiednio zintegrowanym z nią oddechu. W czasie jednego seansu można opanować ok. 1000 słów.

Nauka reguł gramatycznych jest również możliwa, jednak pod warunkiem, że u uczestnika wywoła się stan, w którym będzie on odczuwał potrzebę użycia gramatyki.

Głównym celem Łozanowa było budowanie w uczestnikach wiary we własne możliwości oraz zdjęcie z nich wszelkich barier, blokad.

Sugestopedia zyskała popularność w USA pod nazwą 'super learning'.