Sygnał dźwiękowy

Z Wikipedii

róg pneumatyczny - ręczny klakson znak B-29 (zakaz używania sygnałów dźwiękowych) - z lewej i B-30 (odwołanie takiego zakazu) - z prawej

Sygnał dźwiękowy (także - klakson) - element obowiązkowego wyposażenia pojazdu, służący do ostrzegania innych użytkowników dróg.

Niegdyś instalowany w postaci niewielkiej trąbki (lub rogu) z pompką w postaci gumowej gruszki (stąd wywodzi się symbol, widniejący na znaku drogowym "zakaz używania sygnałów dźwiękowych") uruchamianą przez ściśnięcie jej ręką, obecnie najczęściej w postaci elektrycznie włączanego brzęczyka lub syreny.

Sygnałów dźwiękowych wolno używać jedynie w celu zwrócenia uwagi innych użytkowników drogi, np. kiedy istnieje uzasadnione podejrzenie, iż nie zdają sobie sprawy z faktu, że zbliża się do nich pojazd. Nakazuje się używanie sygnału dźwiękowego podczas wykonywania manewru wyprzedzania w warunkach ograniczonej przejrzystości powietrza (np. we mgle) poza obszarem zabudowanym. Zakazane jest używanie sygnału dźwiękowego na obszarze zabudowanym oraz ich nadużywanie bądź używanie niezgodnie z przeznaczeniem.

Zgodnie z prawem o ruchu drogowym, pojazdy samochodowe powinny być wyposażone w sygnał akustyczny o jednolitym tonie. Sygnał w postaci syreny o tonie zmieniającym się w czasie może być używany wyłącznie przez pojazdy uprzywilejowane (straż pożarna, pogotowie ratunkowe, policja itp.) podczas akcji ratunkowej lub w podobnych okolicznościach.

Także rowery muszą być wyposażone w sygnały dźwiękowe, ale przepisy przewidują dla pojazdów tych sygnał specyficzny - dzwonek rowerowy.