Sylwin (minerał)

Z Wikipedii

Sylwin

Sylwin - minerał z gromady halogenków. Minerał rozpowszechniony tylko w pewnych rejonach Ziemi.

Nazwa pochodzi od nazwiska holenderskiego chemika i lekarza Franciscusa Silvusa de la Boe zwanego Sylwiuszem (XVII wiek).

Spis treści

1 Właściwości:
2 Występowanie:
3 Zastosowanie:
4 Bibliografia:
5 Zobacz też:

[edytuj] Właściwości:

Wzór chemiczny: KCl – chlorek potasu
Układ krystalograficzny: regularny
Twardość: 2
Gęstość: 1,9-2,0
Rysa: biała
Barwa: biała, szara, żółtawa, czerwonawa, niebieska, fioletowa, często bezbarwny
Przełam: nierówny, muszlowy
Połysk: szklisty
Łupliwość: doskonała, zgodna ze ścianami sześcianu

Najczęściej tworzy skupienia ziarniste, igiełkowe, zbite. Kryształy mają postać sześcianów, ośmiościanów bądź ich kombinacji. Często występują zbliźniaczenia. Jest kruchy, przezroczysty, przeświecający, bardzo dobrze rozpuszcza się w wodzie, jest higroskopijny. Ma słono-gorzki smak.

[edytuj] Występowanie:

Powstaje głównie wskutek odparowywania (ewaporacji) słonych zbiorników wodnych m.in. mórz, zatok, słonych jezior itp. Rzadziej ekshalacji wulkanicznej. Współcześnie powstaje w Morzu Martwym. Współwystępuje z halitem, karnalitem.

Miejsca występowania: Niemcy, Ukraina, Wielka Brytania, Kanada - Saskatchewan, USA – Utah, Teksas, Indie, Włochy – okolice Etny i Wezuwiusza. Duże złoża tej soli znajdują się w Rosji - Ural, Hiszpanii – Cardonie Suria i Francji - Alzacja.

W Polsce występuje na Kujawach w Kłodawie i Inowrocławiu. Obecność stwierdzono w Zatoce Puckiej (w otworach wiertniczych).

[edytuj] Zastosowanie:

surowiec dla przemysłu chemicznego: (do produkcji nawozów sztucznych, materiałów wybuchowych, sztucznych ogni, zapałek, mydła)
roztwór zwany solą Sylwiusza był stosowany jako lekarstwo na nadkwasotę
ma znaczenie kolekcjonerskie