Szczęki

Z Wikipedii

Szczęki
Oryginalny tytuł	Jaws
Gatunek	horror
Kraj produkcji	USA
Język	angielski
Główne role	Roy Scheider, Murray Hamilton, Robert Shaw, Richard Dreyfuss, Lorraine Gary
Data premiery	20 czerwca 1975 USA 1 stycznia 1976 Francja
Czas trwania	124 minuty
Produkcja
Reżyseria	Steven Spielberg
Scenariusz	Peter Benchley, Carl Gottlieb, Howard Sackler, na podstawie powieści P. Benchley
Muzyka	John Williams
Zdjęcia	Bill Butler
Kostiumy	Joseph Alves Jr
Montaż	Verna Fields
Produkcja	Richard D. Zanuck, David Brown
Dystrybucja	Universal Pictures
Od lat	16
Szczęki na IMDb

Szczęki - film wyreżyserowany w 1975 roku przez Stevena Spielberga, na podstawie bestsellerowej powieści Petera Benchleya pod tym samym tytułem. W kolejnych latach powstały liczne kontynuacje tego filmu.

[edytuj] Obsada

Roy Scheider - Szeryf Martin Brody
Robert Shaw - Quint
Richard Dreyfuss - Matt Hooper +
Lorraine Gary - Ellen Brody
Murray Hamilton - Mayor Larry Vaughn
Carl Gottlieb - Meadows +
Jeffrey Kramer - Hendricks +
Susan Backlinie - Chrissie Watkins
Jonathan Filley - Cassidy +
Chris Rebello - Michael Brody
Jay Mello - Sean Brody
Lee Fierro - Pani Kintner
Steven Spielberg - Pracownik Amity Point Lifestation (głos)
Jeffrey Voorhees - Alex M. Kintner
Craig Kingsbury - Ben Gardner

+ - postacie uśmiercone

[edytuj] Fabuła filmu

Uwaga! W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

W czasie kąpieli nadmorskim kurorcie Amity młoda dziewczyna zostaje zaatakowana i wciągnięta pod wodę przez niewidoczną dla widzów potężną siłę. Szef policji w Amity, Martin Brody (nota bene panicznie bojący się wody) odnajduje na plaży jej zmasakrowane szczątki. Brody, dowiedziawszy się od lekarza iż śmierć turystki była wynikiem ataku rekina, chce zamknąć plaże w Amity ale burmistrz miasteczka, Larry Vaughn obawiając się utraty zysków z turystów, nie wyraża na to zgody, jednocześnie nakłaniając lekarza do zmiany orzeczenia o przyczynie śmierci (na rozcięcie przez śrubę motorówki).

Wkrótce dochodzi do kolejnej tragedii, Rekin zabija małego chłopca. Władze Amity godzą się na zamknięcie plaży ale tylko na 24 godziny. Jednocześnie zostaje wyznaczona nagroda za zabicie ludojada, co przyciąga tłumy rybaków. Oprócz nich przybywa do Amity oceanolog Mat Hooper, znawca rekinów. Gdy rybacy łapią i zabijają pewnego żarłacza tygrysiego, wszyscy są przekonani że koszmar się skończył. Hooper nie jest jednak pewien że schwytany rekin jest rzeczywiście poszukiwanym ludojadem. Burmistrz nie godzi sie jednak na otworzenie brzucha rekina i sprawdzenie jego "zawartości".

Jednocześnie Brody zostaje spoliczkowany przez matkę zabitego chłopca, która obwinia go iż nie zamknął plaży po pierwszym ataku. Pomimo zakazu burmistrza Brody i Hooper otwierają jednak brzuch rekina i stwierdzają iż nie ma w nim ludzkich zwłok. Wyruszają więc wyposażoną w nowoczesny sprzęt łodzią Hoopera na poszukiwanie drapieżnika. W trakcie rekonesansu odnajdują zdemolowaną łódź rybaka z Amity. W jej wnętrzu Hoooper odnajduje ogromny ząb rekina, oraz, niestety głowę pożartego rybaka. Rekin okazuje się być ogromnym żarłaczem białym. Pomimo nalegań Brodego i Hoopera, burmistrz nie zgadza się na zamknięcie plaż, pozwala jedynie na wzmocnienie środków bezpieczeństwa. Do Amity przybywają tłumy turystów.

Pomimo wzmocnionej ochrony plaż tragedii nie udaje się uniknąć, ginie kolejna osoba, a syn Brodego cudem unika śmierci. Zdesperowany policjant wymusza na burmistrzu wynajęcie zawodowego łowcy rekinów Quinta. Brody i Hooper decydują się również wyruszyć z myśliwym. Quint jest szorstkim i niesympatycznym osobnikiem i szybko popada w konflikt z Hooperem. Trzej mężczyźni po krótkich poszukiwaniach odnajdują rekina, okazuje się iż mierzy on ponad 8 metrów. Quintowi udaje się zranić zwierzę harpunem jednak drapieżnik ucieka.

W nocy Quint opowiada iż jego nienawiść do rekinów wzięła się z czasów służby w marynarce, gdy po zatopieniu swego okrętu był świadkiem jak pożerały one jego kolegów.

Tymczasem rekin atakuje łódź myśliwych i poważnie ją uszkadza. Quint nie pozwala Brodemu wezwać pomocy i niszczy radio bojąc się iż straci nagrodę za zabicie rekina. Mimo iż rekin zostaje jeszcze kilkakrotnie trafiony harpunem nie przestaje atakować łodzi. Zaślepiony Quint próbuje uciec niebezpiecznej rybie ale zaciera silniki, łódź zostaje unieruchomiona. Hooper decyduje się użyć specjalnej klatki przeciw rekinom i zaaplikować drapieżnikowi truciznę. Bestia niszczy jednak klatkę,a oceanologowi ledwo udaje się uciec i skryć w wodorostach. Następnie rekin niszczy łódź Quinta, a on sam ginie w paszczy drapieżnika. Brody pozostaje sam na tonącym statku. Udaje mu się obronić przed rekinem dzięki butli tlenowej którą wrzuca zwierzęciu do paszczy. Uzbrojony w harpun i karabin policjant chroni się na maszcie łodzi. Ludojad nie przestaje jednak atakować. Brody odpędza go zadając mu ciosy harpunem. Ryba jednak ponownie zawraca w jego kierunku. Ponieważ maszt pogrąża się w wodzie jedyną szansą dla Brodego pozostaje wysadzenie rekina w powietrze poprzez strzał z karabinu w butlę tlenową ciągle tkwiącą w paszczy zwierzęcia. Po kilku chybionych strzałach ostatecznie mu się to udaje - rekin zostaje rozerwany na strzępy. Chwilę później, Hooper wynurza się z ukrycia i razem z Brodym wracają szczęśliwie na ląd.

[edytuj] Różnice pomiędzy powieścią a filmem

Hooper ma w książce romans z żoną Brody'ego. W filmie ten wątek został zupełnie pominięty, a Hooper i Brody zostają przyjaciółmi.
W powieści Hooper ginie w czasie polowania na rekina. W filmie pozostaje przy życiu.
W książce rekin zabija 6 osób, w filmie 5.
W powieści jednym z powodów oporu burmistrza wobec zamknięcia plaż są jego powiązania z mafią, która nie chce utraty zysków z turystyki, w filmie jedyną motywacją działań burmistrza jest "dbałość" o interesy miasta.
W książce rekin tonie, nie mogąc uwolnić się od beczek przyczepionych do harpunów którymi go ugodzono. Spielberg wprowadził bardziej spektakularne zakończenie z wysadzeniem drapieżnika.