Szkło żaroodporne

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi.
Należy w nim poprawić: To w końcu jest na boranie czy na glinie? .
Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.

Wikipedyści rozważają usunięcie tego artykułu w poczekalni stron do usunięcia.

Jeśli nie zgadzasz się z tą propozycją, odnieś się do uwag zawartych w zgłoszeniu i popraw treść artykułu.
Tego szablonu nie należy usuwać do czasu rozstrzygnięcia dyskusji.

Szkło żaroodporne – rodzaj szkła, odpornego na wysokie temperatury. Zawiera ono dużo boranu sodu, który powstrzymuje proces rozszerzania się. Dostępne w sprzedaży od 1936 r.

[edytuj] Produkcja

Obecnie, aby uzyskać szkło żaroodporne dodaje się związków glinu. Jego skład szkła nie jest jednakowy. Przeważnie są produkowane one ze szkła boraksowego czy kwarcowego. Skład zależny od receptury stosowanej przez firmy produkcyjne.

Szkło żaroodporne ma głównie zastosowanie techniczne – w hutach, wziernikach, częściach optycznych i laboratoriach. W gospodarstwie domowym używa się go do domowych urządzeń grzewczych, takich jak kominki i piecyki. Szkło takie wykonane jest z ceramiki szklanej i charakteryzuje się wyjątkowo niskim wskaźnikiem rozszerzalności cieplnej. Najwyższa temperatura użytkowania waha się w granicach 680-750°C. Naczynia ze szkła żaroodpornego dzięki bardzo wysokiej odporności termicznej są wyrobami polecanymi do wykorzystania w szerokim zakresie temperatur. W praktyce oznacza to możliwość ich używania we wszystkich typach kuchenek (gazowych, elektrycznych i mikrofalowych) oraz w zmywarkach i lodówkach.