Kominek
Z Wikipedii
Kominek – nakryte palenisko zbudowane z wnęki umieszczonej w ścianie niewiele wyżej niż poziom podłogi, wystającego z lica ściany obramowania, na którym opiera się okap odprowadzający spaliny do przewodu dymowego.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Najstarsze kominki były znacznie większe, budowane na planie półkola z okapem podobnej wielkości. Umieszczano je najczęściej przy ścianach szczytowych, co ułatwiało prawidłowe wyprowadzenie komina. Budowane były z ciosów kamiennych, powierzchnia paleniska wykładana była najczęściej cegłą. Z czasem wymiary kominków uległy pomniejszeniu. Było to możliwe po udoskonaleniu wydajności kominków przez pochylenie ścian bocznych pod kątem 45° i zmniejszeniu głębokości wlotu do kanału dymowego. Oprawy zaczęto wykonywać z marmuru lub brązu. Najwspanialsze oprawy kominków pochodzą z okresu renesansu.
Do typowego wyposażenia kominków należał: ekran osłaniający palenisko, żelazne uchwyty na łuczywo, pogrzebacz oraz wilki (stojaki na drewno do opału). Kominki o nowoczesnej konstrukcji stosowane są coraz częściej w domach jednorodzinnych, zajazdach i podobnych budynkach.
[edytuj] Podział kominków
- kominki wolno stojące tzw. kozy
- kominki z wkładem kominowym. tzw zabudowane
- kominki z otwartym paleniskiem
- kominki elektryczne
[edytuj] Podział funkcjonalny kominków
Ze względu na podawanie paliwa:
- kominki z palnikiem retortowym sterowanym automatycznie na pellet
- kominki opalane drewnem
Ze względu na rozprowadzenie ciepła:
- kominki z mechanicznym rozprowadzeniem ciepłego powietrza
- kominki z płaszczem wodnym wpiętym do instalacji C.O. i C.W.U.
- kominki mające oddać ciepło tylko do pomieszczenia w którym stoją - najprostsze.
[edytuj] Kominki murowane
Kominki murowane, czyli "klasyczne" są kominkami na paliwo stałe. Zazwyczaj są one murowane ze specjalnej cegły zwanej szamotówką. Ich zaletą jest piękny wygląd , jednak znaczącą wadą, która dyskwalifikuje ich użycie we współczesnym budownictwie energooszczędnym jest otwarte palenisko, które wyrzuca ciepło z pomieszczeń poprzez otwarty komin.
Stąd rosnąca popularność wkładów kominkowych w których można zamknąć ciąg kominowy odcinając dopływ powietrza, dzięki czemu ograniczamy straty ciepła związane z wywiewaniem go przez komin.
[edytuj] Kominki elektryczne
Kominki te sięgają swoją historią aż 1892 roku. Ten typ kominków opatentowany został przez brytyjczyków Cromptona i Dowsinga. Ich wynalazek miał niskie właściwości grzewcze i dopiero po wynalezieniu w 1906 r. przez Alberta Marsha żaroodpornego stopu zwanego "Nichromem" (stop niklu i chromu) udało się rozgrzewać kominki do wysokich temperatur bez ryzyka peknięcia kominka, lub spowodowania pożaru. Pierwszy sprawnie działający kominek z użyciem nichromu wykonano w 1912 roku. Mimo energooszczędności i komfortu rozpalania kominków elektrycznych, z pomocą tylko jednego wciśnięcia guzika, powraca moda na kominki dawnego typu – długo rozpalające się, ale również długo trzymające ciepło.
