Tabor (wyspa)

Z Wikipedii

Tabor - rafa koralowa na południowym Pacyfiku, na południe od archipelagu Tuamotu (Polinezja Francuska) i na wschód od Nowej Zelandii. Znana też jako Wyspa Marii Teresy. Prawdopodobnie jest "widmową" wyspą.

Jej odkrycie zgłosił 16 listopada 1843 roku kapitan statku Maria-Theresa Asaph P.Taber (nie: Tabor), wielorybnik, określając jej współrzędne geograficzne: 37°00'S, 151°13'W. Próbowano ją odszukać bez powodzenia w 1957 roku. W 1983 roku określono jej nowe współrzędne, ponad 1000 km na wschód: 36°50'S, 136°39'W, lecz i tym razem poszukiwania zakończyły się niepowodzeniem.

Wcześniej, w roku 1966 opublikowano zdjęcia autorstwa Dona Millera, rzekomo przedstawiające wyspę Tabor (w amatorskim piśmie "CQ"). Udowodniono jednakże, że była to mistyfkacja (hoax). Nowozelandzki statek Tui przeszukiwał intensywnie ten region w 1970 roku, okazało się, że głębokość oceanu wynosi tam przeciętnie 5000 m.

Inne zgłoszenia wysp i raf, które nie znalazły potwierdzenia, to Jupiter Reef, Wachusett Reef, Ernest Legouve Reef i Rangitiki Reef. Nawet w XXI w., niektóre wydawnictwa kartograficzne nadal przedstawiają te wyspy na swych mapach (np. rafy Maria-Theresa i Ernest Legouve zaznaczane są na nowozelandzkich mapach nawigacyjnych [1]).

Wyspa Tabor, oraz leżąca w niewielkiej odległości również fikcyjna Wyspa Lincolna, były miejscem akcji dwóch powieści Juliusza Verne'a: "Dzieci kapitana Granta" oraz "Tajemnicza wyspa".