Tabulatura oliwska
Z Wikipedii
Tabulatura oliwska – zbiór 329 kompozycji instrumentalnych i wokalnych, z gatunku "nowoniemieckiego", stanowiących dorobek muzyczny cystersów oliwskich. Zbiór pochodzi najprawdopodobniej z 1619 r. Jako kompozytorów tabulatury zidentyfikowano m.in. organistę elbląsko-gdańskiego Piotra Drusińskiego (domniemanego ucznia Antonia Scandellego) i Andrzeja Hakenbergera.