Tadeusz Czerwiński
Z Wikipedii
| Tadeusz Czerwiński | |
| Urodzony | 17 lutego 1910 Gronowiec, Polska |
| Zmarł | 22 sierpnia 1942 Saint-Omer, Francja |
Tadeusz Czerwiński (ur. 17 lutego 1910, Gronowiec – zg. 22 sierpnia 1942, Saint-Omer) – polski pilot myśliwski z okresu II wojny światowej.
W 1936 ukończył Kurs Wyższego Pilotażu w Grudziądzu. Do wybuchu wojny był instruktorem w Szkole Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie. We wrześniu 1939r był dowódcą jednego z kluczy myśliwskich sformowanych z pilotów Eskadry Ćwiczebnej Pilotażu i bronił rejonu Dęblina.
Po ewakuacji do Francji (poprzez Rumunię) walczył w składzie I/145 Dywizjonu Myśliwskiego "Warszawskiego" i 8 czerwca zestrzelił dwa myśliwce Bf-110.
Ewakuowany do Wielkiej Brytanii 23 lipca 1940 wszedł w skład 302 Dywizjonu Myśliwskiego, w którym 15 września 1940 został dowódcą Eskadry B.
2 lutego 1941 został podwójnie odznaczony Krzyżem Walecznych.
3 maja 1941 został instruktorem w 55 OTU w Osworth, a od listopada 1941 – instruktorem w 58 OTU w Grangemouth.
8 stycznia 1942 został przeniesiony do 306 Dywizjonu Myśliwskiego na stanowisko dowódcy Eskadry A. 15 kwietnia 1942 został dowódcą tego dywizjonu. 26 kwietnia zaliczono mu zestrzelenie samolotu FW-190.
Zginął zestrzelony przez niemiecką artylerię przeciwlotniczą podczas wykonywania zadań bojowych w rejonie Saint-Omer (północna Francja). Pośmiertnie został odznaczony trzecim Krzyżem Walecznych.
Został pochowany na cmentarzu w Souvenir-Longuennes we Francji (grób 16, rząd A, działka 8).
[edytuj] Zestrzelenia
[edytuj] Odznaczenia
- Krzyż Walecznych – trzykrotnie (dwukrotnie 2 lutego 1941 oraz pośmiertnie 20 września 1942)
