Tadeusz Karszo-Siedlewski

Z Wikipedii

Tadeusz Karszo–Siedlewski (ur. 17 lipca 1893 Warszawa, zm. 24 września 1939 tamże) - przemysłowiec i senator II RP w l. 1935-1939.

Urodził się w starej rodzinie szlacheckiej wyznania ewangelicko–reformowanego spokrewnionej z burżuazją Warszawy i Lublina.

Ukończył Akademię Handlową w Berlinie w 1914 roku, po czym do 1917 pracował w Dniepropawłowsku w Rosji. Po powrocie do Polski wziął udział w Kampanii w 1920 za co otrzymał Krzyż Virtuti Militari. Po 1920 roku skoncentrował się na działalności finansowej i przemysłowej. Był właścicielem fabryki wódek "Genelli" w Warszawie, oraz odziedziczonych cukrowni i browaru w Lublinie. Zasiadał w radach nadzorczych cukrowni "Brześć Kujawski", oraz Zarządu Związku Polskich Hut Żelaznych.

Choć oficjalnie w polityce udziału nie brał, to jego doświadczenie i stosunki sprawiły, że w 1935 roku prezydent Ignacy Mościcki mianował go senatorem II RP.

We wrześniu 1939 roku pozostał w stolicy i tam poległ 24 września od bomby lotniczej. Został pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu ewangelicko – reformowanym w Warszawie.

[edytuj] Rodzina

Był synem Władysława Karszo-Siedlewskiego (ur. 1839 Warszawa, zm. 1939 Warszawa) i jego żony Anieli z Gordzińskich (zm. 1913). Tadeusz Karszo–Siedlewski nie założył własnej rodziny, choć był zaręczony z aktorką Olgą Porubnikową–Sławską.

Jego bratem był Jan Karszo–Siedlewski (1891 Warszawa – 1955 Waszyngton), wieloletni dyplomata II RP, konsul w Opolu, Teheranie, i Bejrucie po 1945 roku na emigracji. Ich siosta Aniela była żoną Sylwina Strakacza, asystenta i spadkobiercy Ignacego Paderewskiego

[edytuj] Źródła

• K. Bem, Karszo-Siedlewscy herbu Ogończyk, Jednota 3-4/2006
• J.i E. Szulcowie, Cmentarz Ewangelicko – Reformowany w Warszawie, Warszawa 1989, s. 107-108.
• Polski Słownik Biograficzny tom XII