Tadeusz Kirchner

Z Wikipedii

Tadeusz Stanisław Kirchner (ur. 7 maja 1891 w Chwałowicach, zm. w kwietniu 1940 w Charkowie) - polski wojskowy, sportowiec i działacz sportowy.

Ukończył II Gimnazjum Realne we Lwowie w 1910. Studiował na Wydziale Architektury Politechniki Lwowskiej (zaliczył 7 semestrów w latach 1910-1914 i 1919-1920). Ukończył austriacką szkołę oficerską w Gleichenbergu.

Służył w Wojsku Polskim od 15 lutego 1919. Uzyskał stopień kapitana. Był oficerem 6 pułku saperów. Od marca do lipca 1920 był w grupie przygotowującej sie do startu w Igrzyskach Olimpijskich w Antwerpii. Wybuch wojny polsko-bolszewickiej uniemożliwił wyjazd na igrzyska. Kirchner walczył w grupie inżynierskiej nr 5 we Lwowie jako oficer fortyfikacyjny.

Uprawiał wiele dyscyplin sportu, ale największe osiągnięcia miał w lekkiej atletyce. Na pierwszych mistrzostwach Polski w 1920 został mistrzem w skoku wzwyż, wicemistrzem w rzucie oszczepem i brązowym medalistą w pchnięciu kulą i rzucie dyskiem. Był zawodnikiem Czarnych Lwów.

W 1939 był szefem saperów DOK VI we Lwowie. W niewyjaśnionych okolicznościach dostał się do niewoli radzieckiej. Był więziony w obozie w Starobielsku, a potem został zamordowany w Charkowie.

[edytuj] Źródła

• Bogdan Tuszyński, Księga sportowców polskich ofiar II wojny światowej 1939-1945, Warszawa 1999, ISBN 838722412X