Czarni Lwów

Z Wikipedii

Czarni Lwów
Pełna nazwa	I. Wojskowo-Cywilny Klub Sportowy Czarni Lwów
Przydomek	Powidlaki
Barwy	czarno-czerwone
Data założenia	lato 1903, jako I. LKPN "Sława" Lwów
Adres	nieaktualne
Stadion	Stadion imienia Marszałka Józefa Piłsudskiego
Liczba miejsc	15 000
Prezes	nieaktualne
Trener	nieaktualne
Liga	nieaktualne
sezon	nieaktualne
Debiut w I lidze	3 kwietnia 1927, godz. 16:00 Warta Poznań - Czarni 0:3 (0:2)
Sukcesy	MP w hokeju na lodzie: 1935
Stroje domowe 　 Stroje wyjazdowe

Czarni Lwów – nieistniejący już obecnie polski klub piłkarski (później wielosekcyjny sportowy, m.in. z sekcjami: hokeja na lodzie, lekkoatletyczną, narciarską, tenisa ziemnego i bokserską), założony we Lwowie latem 1903, jako I. Lwowski Klub Piłki Nożnej "Sława" Lwów przez uczniów I i II Szkoły Realnej. Od 1904 pod nazwą I. Lwowski Klub Piłki Nożnej "Czarni" Lwów, następnie - I. Lwowski Klub Sportowy "Czarni" Lwów, zaś od 1936 do chwili samorozwiązania we wrześniu 1939 - I. Wojskowo-Cywilny Klub Sportowy "Czarni" Lwów.
Przez niemal sto lat powszechnie - choć mylnie - uznawany za najstarszy zespół piłkarski utworzony przez Polaków na ziemiach polskich (zobacz: Lechia Lwów). Współzałożyciel Związku Polskiej Piłki Nożnej (w 1911), a po odzyskaniu niepodległości Polskiego Związku Piłki Nożnej (w 1919) oraz Ligi Piłki Nożnej (w 1926).
Najbardziej znany - obok Pogoni Lwów - klub sportowy ze Lwowa. Jego drużyna piłkarska przez 7 sezonów występowała w polskiej I lidze, rozgrywając w niej w sumie 164 mecze, w których zdobyła 141 punktów, przy bilansie bramkowym: 120-186. Spore osiągnięcia zanotowała również sekcja hokejowa, dwukrotnie z rzędu plasując się na podium mistrzostw Polski, w 1935 będąc dodatkowo najlepszą w kraju.

Spis treści 1 Informacje ogólne 2 Historia 3 Sukcesy 4 Słynni zawodnicy 5 Sezon po sezonie 6 Zobacz też 7 Linki zewnętrzne

[edytuj] Informacje ogólne

• Pełna nazwa: I. Wojskowo-Cywilny Klub Sportowy "Czarni" Lwów
• Rok założenia: 1903
• Barwy statutowe: czarno-czerwone
• Przydomek używany przez kibiców: Powidlaki
• Siedziba klubu: Pełczyńska 3, Lwów
• Pierwszy prezes: Kazimierz Sołtyński (od 1903)

[edytuj] Historia

W 1899 do Lwowa trafiła - wydana przez The Football Association i przetłumaczona z języka angielskiego - publikacja przepisów gry w piłkę nożną. Szerzej znane w tym mieście stały one się już rok później, gdy w swym premierowym numerze opublikowała je tamtejsza Gazeta Sportowa, wydawana przez Kazimierza Hemerlinga (później wydrukowano je w formie specjalnej broszury). Wydarzenie to stanowiło pewien przełom, bowiem do 1900 futbol w miarę zorganizowanej formie uprawiano jedynie we lwowskim IV Gimnazjum. Od tego momentu młodzież z tego miasta zaczęła coraz odważniej tworzyć piłkarskie drużyny, które konfronowały swe umiejętności w coraz liczniejszych meczach i turniejach. Moda na football dotarła również do lwowskich I i II Szkoły Realnej. Tuż po rozpoczęciu roku szkolnego 1903/1904, uczęszczająca do tych placówek grupa uczniów założyła I. Lwowski Klub Piłki Nożnej "Sława" Lwów. Głównymi inicjatorami tego przedsięwzięcia stali się Kazimierz Sołtyński, L. Szerauc, E. Hapek, W. Pappius oraz bracia L. i M. Dudrykowie. Jako barwy obrano kolory czarny i czerwony, toteż podstawowe stroje stanowiła czarna koszulka z przecinającym ją ukośnie czerwoną szarfą oraz czarne spodenki. W związku z tym już w 1904 nazwę klubu zmieniono na I. Lwowski Klub Piłki Nożnej "Czarni" Lwów. Swój pierwszy mecz rozegrał on w maju 1906 przeciwko Klubowi Gimnastyczno-Sportowemu przy IV Gimnazjum we Lwowie (późniejszej Pogoni), remisując 1:1, zaś 4 czerwca 1904 - w premierowym spotkaniu międzymiastowym - pokonał w Krakowie 2:0 "Biało-czerwonych" (późniejszą Cracovię). Zespół ten zrewanżował się 30 września 1906 sensacyjnie zwyciężając "Powidlaków" we Lwowie 1:0, dla których była to pierwsza porażka w historii. Rok 1907 przyniósł kolejną przegraną - tym razem 1:2 z Pogonią. 23 czerwca 1912 w ramach zapasów kwalifikacyjnych o I klasę Czarni po raz wtóry ulegli w siebie 0:1 krakowskim "Pasom", a 6 października 1912 - w tych samych rozgrywkach - wygrali z AZS Kraków 6:1. W 1913 klub jednak nie przystąpił do jedynej dokończonej edycji piłkarskich mistrzostw Galicji. Rok później "Powidlaki" walczyły już o tytuł najlepszego w Galicji. 17 maja 1914 w inauguracyjnym spotkaniu następnego sezonu pokonali 4:3 odwiecznego rywala - Pogoń, a w chwili wybuchu wojny światowej plasowali się na 2 miejscu w tabeli. Po zakończeniu działań militarnych i odzyskaniu przez Rzeczpospolitą niepodległości Czarni stali się jednym z głównych organizatorów życia piłkarskiego w kraju. 18 czerwca 1920 - w ramach propagowania polskości na Górnym Śląsku - zagrali z tamtejszą reprezentacją, zwyciężając 8:3. Wcześniej jednak zainaugurowali rozgrywki o pierwsze mistrzostwo Polski (we lwowskiej klasie A) - 6 czerwca 1920 ulegając Pogoni 1:3 (0:3), a 13 czerwca 1920 wygrywając 6:0 (2:0) Polonię Przemyśl. Na skutek agresji bolszewickiej zmagania te przerwano, a w kolejnych sześciu edycjach zawsze lepsi okazywali się rywale zza miedzy. Najbliżej końcowego triumfu byli rok później, plasując się w końcowej tabeli na 1 pozycji ex-aequo z Pogończykami. W decydujących o awansie do fazy finałowej MP'1921 barażach ulegli odwiecznym rywalom - 29 maja 1921 0:5 (0:2), a 19 czerwca 1921 1:2 (1:0). Przełom nastąpił w grudniu 1926, gdy uformowano nowoczesną ligę, w której miejsce znaleźli i Czarni. Debiut wypadł okazale, bowiem 3 kwietnia 1927 godz. 16:00 Powidlaki ograli w Poznaniu Wartę 3:0 (2:0), a pierwszego gola zdobył Władysław Sawka. Premierowy sezon ligowy "Powidlaki" ukończyli na bezpiecznym 9 miejscu, a w środku stawki uplasowali się także rok później. Pierwszy poważniejszy kryzys przyszedł w edycji 1929, gdy w końcowej tabeli o zaledwie 1 punkt wyprzedzili obydwu spadkowiczów - Klub Turystów Łódź i 1. FC Katowice. Jeszcze bardziej łaskawy los okazał się w sezonie 1932, gdy jedyny spadkowicz Polonia Warszawa okazał się gorszy wyłącznie bilansem bramkowym. W międzyczasie zmieniono nazwę z "Klubu Piłkarskiego" na "Klub Sportowy", bowiem w pod szyldem Czarnych powstawały kolejne sekcje, z których największe sukcesy odniosła hokejowa. W sierpniu 1931 Stadion imienia Marszałka Józefa Piłsudskiego zyskał nowoczesne żelbetowe trybuny, bowiem kilka tygodni wcześniej stary, drewniany obiekt - na wskutek podpalenia przez ukraińskich nacjonalistów - doszczętnie spłonął. W jego odbudowie wydatnie pomogły dobrowolne składki większości polskich klubów sportowych, co dobitnie świadczyło o niewątpliwej estymie jaką powszechnie darzono Czarnych w całym kraju i ich pozycji na sportowej mapie II Pzeczypospolitej. Po zakończeniu sezonu 1933 drużyna piłkarska po raz jedyny została zdegradowana z I ligi, jednak - jak się później okazało - już nigdy do niej nie powróciła. Spadek nastąpił w dość specyficznych okolicznościach i był bezpośrednio związany z reformą najwyższej klasy rozgrywkowej. Po raz pierwszy w historii ekstraklasa została bowiem podzielona na dwie równorzędne 6-zespołowe grupy, z których do fazy finałowej promocję uzyskiwały po 3 czołowe każdej z nich. W grupie wschodniej Czarni pechowo zajęli 4 lokatę (1 punkt za ŁKS Łódź), przez co w drugiej części sezonu musieli walczyć o utrzymanie. W grupie spadkowej zajęli przedostatnie miejsce, opuszczając tym samym szeregi ekstraklasy. Od tego czasu "Powidlaki" występowali wyłącznie we lwowskiej lidze okręgowej, bezskutecznie próbując awansować do ligi. W 1936 po raz ostatni doszło do zmiany nazwy na I. Wojskowo-Cywilny Klub Sportowy "Czarni" Lwów, pod którą występowano do chwili samorozwiązania we wrześniu 1939.

[edytuj] Sukcesy

• Mistrzostwa Polski w piłce nożnej:
  • 8 miejsce w I lidze: 1928 (sekcja piłkarska)
• Mistrzostwa Polski w hokeju na lodzie:
  • 1 miejsce (1): 1935 (sekcja hokejowa)
  • 2 miejsce (1): 1934 (sekcja hokejowa)

[edytuj] Słynni zawodnicy

• Antoni Amirowicz – 1 występ w reprezentacji narodowej
• Henryk Bilor
• Franciszek Chmielowski
• Filip Kmiciński – 1 występ w reprezentacji narodowej
• Tadeusz Kowalski
• Stanisław Olejniczak
• Juliusz Müller – 6-krotny reprezentant Polski
• Rochus Nastula – król strzelców polskiej ekstraklasy w sezonie 1929 (25 goli)
• Władysław Sawka
• Stefan Witkowski

[edytuj] Sezon po sezonie

• 1920-1926 – lwowska Klasa A
• 1927 – 9. miejsce w I lidze polskiej
• 1928 – 8. miejsce w I lidze polskiej
• 1929 – 11. miejsce w I lidze polskiej
• 1930 – 9. miejsce w I lidze polskiej
• 1931 – 10. miejsce w I lidze polskiej
• 1932 – 11. miejsce w I lidze polskiej
• 1933 – 11. miejsce (spadek) w I lidze polskiej
• 1934-1939 – lwowska Liga okręgowa

[edytuj] Zobacz też

• Piłka nożna w Polsce
• Lechia Lwów
• Pogoń Lwów
• Hasmonea Lwów

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Czarni Lwów w Serwisie 90minut.pl (pol.)
• Historia lwowskiej piłki nożnej (pol.)