Tantal (mitologia)
Z Wikipedii
Tantal (Tantalos) - w mitologii greckiej syn Zeusa i Pluto, ojciec Niobe i Pelopsa, władca góry Sipylos w Lidii (Azja Mniejsza).
Tantal był współbiesiadnikiem bogów i poprzez spożywanie z nimi ambrozji i nektaru stał się nieśmiertelny. Zdradzał jednak sekrety bogów ludziom oraz wykradał boski pokarm i sprzedawał go swoim przyjaciołom. Chciał udowodnić, że bogowie nie są wszystkowiedzący i podał im na uczcie ciało swego syna Pelopsa. Za swoje przewinienia został strącony do Tartaru, gdzie doznawał straszliwych, przysłowiowych męk. Cierpiąc głód, nie mógł dosięgnąć owoców wiszących nad jego głową, umierając z pragnienia nie mógł napić się wody, w której był zanurzony po kolana, tuż nad nim chwiał się głaz, grożąc mu w każdej chwili zmiażdżeniem.
Mit doczekał się wielu opracowań muzycznych (opera Z. Fibicha) oraz literackich (B. Jarnés y Millán, F. Braun).