Tasiemiec kręćkowy
Z Wikipedii
Tasiemiec kręćkowy | |
Systematyka | |
Domena | eukarioty |
Królestwo | zwierzęta |
Typ | płazińce |
Gromada | tasiemce |
Rząd | Cyclophyllidea |
Rodzaj | Taenia |
Gatunek | tasiemiec kręćkowy |
Nazwa systematyczna | |
Taenia multiceps | |
Leske, 1780 |
Tasiemiec kręćkowy (Taenia multiceps) – kosmopolityczny pasożyt przewodu pokarmowego psowatych. Występuje przede wszystkim na obszarach hodowli owiec, które są jego żywicielami pośrednimi.
Spis treści |
[edytuj] Morfologia
Dojrzały tasiemiec osiąga około 1 m długości i 3-5 mm szerokości; strobila składa się z 200-250 proglotydów. Skoleks jest gruszkowaty, z czterema przyssawkami i podwójnym wieńcem 22-32 haczyków.
[edytuj] Cykl życiowy
Proglotydy maciczne wydalane są z kałem żywiciela ostatecznego - psa albo innego gatunku z rodziny psowatych - i uwalniają onkosfery. Te zarażają żywiciela pośredniego: owce, kozy, muflony, rzadziej inne zwierzęta i wyjątkowo człowieka. U żywiciela pośredniego rozwija się cerkoid typu cenur; larwa osiedla się w narządach wewnętrznych, przede wszystkim w rdzeniu kręgowym lub mózgowiu. Cenur ma zdolność rozmnażania wegetatywnego; przez paczkowanie wytwarza skoleksy. Rozwija się 2-3 lata i osiąga dojrzałość, stając się inwazyjnym dla żywiciela ostatecznego. Skoleksy zjedzone przez psa w jelicie osiągają dojrzałość po upływie 8-72 dni.
[edytuj] Cenuroza
Choroba wywołana przez cenury rozwijające się w narządach wewnętrznych, przede wszystkim w mózgowiu, określana jest jako cenuroza lub kołowacizna (u zwierząt). Objawy zależą od lokalizacji larwy w mózgowiu i wynikają ze zwiększonego ciśnienia śródczaszkowego.
- Rozpoznanie
- Leczenie
Leczenie polega na chirurgicznym usunięciu pasożyta.
[edytuj] Bibliografia
- Parazytologia i akroentomologia medyczna. Antoni Deryło (red.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, ss. 218-219. ISBN 83-01-13804-1.