Tennant Bagley
Z Wikipedii
Tennant H. Bagley, zwany Pete (ur. 1925) – funkcjonariusz amerykańskiego wywiadu (CIA), m.in. szef Stacji CIA w Brukseli.
Bagley był wnukiem admirała Williama Leahy'ego (asystenta sekretarza Marynarki Wojennej, podczas II wojny światowej szefa doradców 32. prezydenta Stanów Zjednoczonych Franklina Delano Roosevelta).
Pracę w służbach specjalnych rozpoczął w 1947, wstępując do Centralnej Agencji Wywiadowczej zaraz po jej utworzeniu. Do 1951 pracował w Wydziale Rosji Radzieckiej Zarządu Planowania CIA, następnie wyjechał do Wiednia, do tamtejszej Stacji CIA. Po powrocie do Stanów Zjednoczonych w 1954, pracownik Wydziału Rosji Radzieckiej w Zarządzie Planowania CIA w Waszyngtonie. Od 1958 do 1961 pracował w stacji CIA w Bernie, później w Bonn. Po powrocie do USA w 1962 pracował w Sekcji Kontrwywiadu w Wydziale Rosji Radzieckiej Zarządu Planowania CIA, od stycznia 1964 szef Sekcji Kontrwywiadu w Wydziale Rosji Radzieckiej Zarządu Planowania CIA. Od 1965 zastępca szefa Wydziału Radzieckiego Zarządu Planowania CIA (w 1966, po połączeniu z Wydziałem Europy Wschodniej CIA, zmienił on nazwę na Wydział Bloku Wschodniego Soviet Block Division CIA). We wrześniu 1967 został szefem Stacji CIA w Brukseli, od maja 1969 ponownie w centrali w Langley.
W 1972 Bagley przeszedł na emeryturę i wyjechał do Belgii, gdzie pozostał na stałe.
[edytuj] Bibliografia
- Leszek Pawlikowicz, Tajny front zimnej wojny. Uciekinierzy z polskich służb specjalnych 1956-1964, Oficyna Wydawnicza Rytm, Warszawa 2004, ISBN 83-7399-074-7.
