Teodebert I
Z Wikipedii
Teodebert I - dzielnicowy król frankijski z dynastii Merowingów w l. 534-548. Był synem i nastepcą Teuderyka I, nieślubnego syna Chlodwiga I.
Kiedy Cesarstwo Bizantyjskie prowadziło wojnę z Ostrogotami w Italii Frankowie zachowali neutralność za co odstąpiono im Prowansję.
Teodeberta I urażało, że cesarz bizantyjski używa przydomka "frankijski". Przeprawił się więc przez Alpy i walczył po stronie Ostrogotów przeciw Belizariuszowi. Planował też podbić Bizancjum, ale zmarł na polowaniu raniony przez tura.
Kazał jako pierwszy król frankijski bić złote monety z własnym wizerunkiem jako wyraz opozycji wobec cesarzowi.
Jego pierwsza żona Deuteria zabiła swą córkę, gdyż zainteresował się nią Teodebert. Teodebert oddalił ją i poślubił Longobardkę -Wizygardę.
Kronikarze określali tego króla mianem: elegans et utilis [wytworny i użyteczny].
Bibliografia:
- Gustaw Faber, Merowingowie i Karolingowie, PWN, Warszawa 1994.