Thomas Johansson

Z Wikipedii

Thomas Johansson
Państwo	Szwecja
Miejsce zamieszkania	Mote Carlo
Data urodzenia	24 marca 1975
Miejsce urodzenia	Linköping
Wzrost	180 cm
Waga	80 kg
Gra	praworęczna
Status profesjonalny	1994
Zakończenie kariery	aktywny
Trener	wakat
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	9
Najwyżej w rankingu	7 (10 maja 2002)
Australian Open	W (2002)
Roland Garros	2R (1996, 2000, 2002, 2005)
Wimbledon	SF (2005)
US Open	QF (1998, 2000)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	1
Najwyżej w rankingu	51 (17 lipca 2006)

Thomas Johansson (ur. 24 marca 1975 w Linköping), tenisista szwedzki, zwycięzca wielkoszlemowego Australian Open w 2002.

W gronie tenisistów zawodowych od 1994. Pierwsze zwycięstwo turniejowe odniósł w 1997, wygrywając turniej halowy w Kopenhadze; tydzień później powtórzył sukces, triumfując w Petersburgu. W 1999 wygrał prestiżowy turniej w Montrealu (Międzynarodowe Mistrzostwa Kanady), a w 2000 halowy turniej w Sztokholmie. W 2001 ponownie wygrał dwa turnieje tydzień po tygodniu - tym razem oba na nawierzchni trawiastej (Halle i Nottingham).

Największy sukces odniósł w styczniu 2002. Rozstawiony z odległym numerem w Australian Open po raz pierwszy awansował do półfinału w turnieju wielkoszlemowym; w półfinale w pięciu setach pokonał Czecha Jiříego Nováka. W finale niespodziewanie okazał się lepszy od Rosjanina Marata Safina. Sukces w Australii pozwolił mu m.in. na udział w turnieju Masters w Szanghaju w listopadzie 2002 (był rezerwowym i zastąpił w jednym meczu Agassiego). Zanotował także znaczący awans w rankingach światowych, w czerwcu 2002 był notowany na pozycji nr 7 na świecie; w klasyfikacji The Race, obejmującej wyniki tylko z bieżącego roku, zaraz po Australian Open 2002 wyszedł na krótko na pozycję lidera (28 stycznia 2002).

Wskutek kontuzji nie występował w turniejach w 2003; nie bronił tytułu w Australian Open, a w 2004 odpadł już w pierwszej rundzie, pokonany przez Australijczyka Marka Philippoussisa. W październiku 2004 ponownie wygrał halowy turniej w Sztokholmie (pokonał w finale Andre Agassiego). W lipcu 2005, po dotarciu do półfinału wielkoszlemowego Wimbledonu, powrócił do czołowej dziesiątki rankingu światowego. W październiku t.r. wygrał po raz kolejny halowy turniej w St. Petersburgu (w finale z Niemcem Kieferem).

Inne znaczące wyniki: finały w turniejach w Rotterdamie, Sztokholmie (oba 1998) oraz Nottingham (2004), ćwierćfinały w wielkoszlemowym US Open 1998 i 2000. Debiutował w reprezentacji daviscupowej w 1998, w meczu półfinałowym z reprezentacją Hiszpanii; przyczynił się tym samym do końcowego zwycięstwa Szwecji w Pucharze Davisa w t.r., chociaż w meczu finałowym przeciwko Włochom nie wystąpił.