Tiamat

Z Wikipedii

Tiamat – w mitologii sumeryjskiej bogini-matka, personifikacja słonych wód oceanu, należała do pierwszego pokolenia bóstw. Apsu - partner Tiamat kojarzony był natomiast z wodami słodkimi.

Tiamat była matką młodszej generacji bogów, zabita przez Marduka, który z jej przepołowionego ciała utworzył Ziemię i sklepienie nieba. Z jej głowy i piersi zostały stworzone góry, natomiast z jej oczu wypłyneły Tygrys i Eufrat^[1].

Jej walka z Mardukiem została opisana w eposie o stworzeniu świata Enuma Elisz.

[edytuj] Przypisy

1. ↑ Praca zbiorowa, Mitologie Świata - Ludy Mezopotamii, New Media Concept sp. z o.o., 2007, ss. 94, ISBN 978-83-86840-14-1.