Tomasz Frankowski
Z Wikipedii
Tomasz Frankowski | ||
Imię i nazwisko | Tomasz Frankowski | |
Data i miejsce urodzenia |
16 sierpnia 1974 Białystok, Polska |
|
Pseudonim | "Franek","Franek łowca Bramek" | |
Pozycja | napastnik | |
Wzrost | 172 cm | |
Waga | 64 kg | |
Informacje klubowe | ||
Obecny klub | Chicago Fire | |
Numer | 9 | |
Kariera piłkarska | ||
---|---|---|
Lata | Klub | M (G) |
1990-1993 1993-1996 1996 1996-1997 1997-1998 1998-2005 2005-2006 2006 2006-2007 (w) 2008- |
Jagiellonia Białystok RC Strasbourg Nagoya Grampus Eight CFP Poitiers FC Martigues Wisła Kraków Elche CF Wolverhampton CD Tenerife Chicago Fire |
9 (1) 21 (2) 7 (1) 32 (22) 19 (5) 173 (115) 14 (9) 16 (0) 19 (3) 3 (2) |
Reprezentacja narodowa | ||
Lata | Reprezentacja | |
1999-2000 2004-2006 Ogółem w reprezentacji |
Reprezentacja Polski Reprezentacja Polski |
4 (1) 18 (9) 22 (10) |
Tomasz Frankowski (ur. 16 sierpnia 1974 w Białymstoku) – polski piłkarz grający na pozycji napastnika, były reprezentant Polski, obecnie zawodnik amerykańskiego Chicago Fire. Ma żonę Edytę oraz dwójkę dzieci: Fabiana i Oliwię.
[edytuj] Kariera
Tomasz Frankowski zadebiutował w pierwszej lidze 29 sierpnia 1992 roku w spotkaniu Jagiellonii Białystok z Ruchem Chorzów. Nie mógł się jednak przebić do pierwszej drużyny, mimo to jego talent został dostrzeżony przez trenerów francuskiego RC Strasbourg, gdzie piłkarz występował w latach 1993-1995. Początki we Francji miał niezłe, zdobył 22 bramki w rezerwach oraz 2 w pierwszym zespole, ale jego karierę przerwała groźna kontuzja. W 1995 zdobył z RC Strasbourg Puchar Intertoto.
W 1996 r. przeszedł do prowadzonego wówczas przez Arsène'a Wengera, japońskiego klubu Nagoya Grampus Eight, lecz pół roku później powrócił do Francji. Przeniósł się najpierw do trzecioligowego CEP Poitiers, by później znaleźć się w FC Martigues. W 1998 r., popularny "Franek" powrócił do Polski do Wisły Kraków. Już w pierwszym sezonie gry w ekstraklasie, zdobył koronę Króla Strzelców oraz został wybrany Piłkarzem Sezonu, w dużej mierze przyczyniając się do zdobycia przez Wisłę Mistrzostwa Polski.
Wszystko to zaowocowało powołaniem do kadry, prowadzonej wówczas przez Janusza Wójcika, na mecz rozegrany 28 kwietnia 1999 roku z Czechami. Potem choć dalej grał znakomicie, trenerzy nie widzieli dla niego miejsca w kadrze tłumacząc, że Frankowski nie pasuje do stylu gry reprezentacji i ma słabe warunki fizyczne. Dopiero Paweł Janas "wskrzesił" Frankowskiego w 2004 na mecze eliminacyjne mistrzostw świata, uginając się pod presją mediów.
Kolejne sukcesy Frankowskiego to zdobycie z Wisłą czterech tytułów Mistrza Polski (sezony 2000/2001, 2002/2003, 2003/2004, 2004/2005) oraz trzy korony Króla Strzelców polskiej Ekstraklasy (sezon 2000/2001, 2004/2005) oraz 1998/1999.
Na pierwszoligowych boiskach rozegrał dotychczas 182 mecze, w których strzelił 116 bramek (stan na 16 sierpnia 2005), dodatkowo w barwach Wisły Kraków Frankowski w europejskich pucharach zdobył 14 goli.
Jako reprezentant Polski wystąpił w 22 spotkaniach, zdobył 10 goli. Był jednym z bohaterów reprezentacji Polski, która wywalczyła awans na mistrzostwa świata w Niemczech. W mundialowych eliminacjach zdobył 7 goli, przebywając na boisku zaledwie 383 minuty. Jednak niespodziewanie, trener Paweł Janas nie widział go w 23-osobowej kadrze na finały mistrzostw świata. Po tej decyzji na trenera Janasa posypało się bardzo wiele krytycznych uwag ze strony mediów i kibiców.
Pod koniec sierpnia 2005 r. Frankowski przeszedł do drugoligowego hiszpańskiego klubu Elche CF, gdzie szybko stał się gwiazdą. W sumie grając w 14 meczach strzelił 9 bramek.
25 stycznia 2006 przeszedł z Elche do zespołu Wolverhampton Wanderers F.C., występującego w angielskiej League Championship (odpowiednik polskiej drugiej ligi). Tutaj jednak nie strzelił ani jednej bramki w 16 meczach.
Po Mundialu "Franek" został powołany na mecze eliminacyjne do Euro 2008 z Finlandią i Serbią. Ostatni mecz w kadrze rozegrał 2 września 2006 właśnie w meczu z Finlandią (1-3), kiedy to został zmieniony przez Łukasza Gargułę w 74 min.
31 sierpnia 2006 został wypożyczony na rok z Wolverhampton do hiszpańskiego CD Tenerife, gdzie w swoim 2 występie dla tego klubu strzelił pierwszego gola po ponad 2000 minut strzeleckiej niemocy.
30 czerwca 2007 Tomasz Frankowski wrócił do Wolverhampton z wypożyczenia z CD Tenerife, gdzie w 12 meczach strzelił 3 bramki. Przez większą część sezonu leczył kontuzję, dlatego też działacze klubu z Teneryfy nie przedłużyli z nim kontraktu.
31 sierpnia 2007 o godzinie 24:00 oficjalna strona Wolverhampton podała informację o rozwiązaniu kontraktu z zawodnikiem za porozumieniem stron.
Od tego czasu Frankowski był wolnym zawodnikiem, aż do 19 lutego 2008, kiedy to podpisał kontrakt z klubem Chicago Fire, występującym w amerykańskiej lidze MLS. W debiucie u siebie strzelił 2 gole przeciwko New England Revolution.
[edytuj] Gole w kadrze
- Polska - Islandia 1:0 (1 gol - 15.11.2000r.)
- Polska - Austria 3:1 (1 gol - 09.10.2004r.)
- Polska - Walia 3:2 (1 gol - 13.10.2004r.)
- Polska - Azerbejdżan 8:0 (hat-trick - 26.03.2005r.)
- Polska - Azerbejdżan 3:0 (1 gol - 05.06.2005r.)
- Polska - Serbia 3:2 (2 gole - 15.08.2005r.)
- Polska - Anglia 1:2 (1 gol - 12.10.2005r.)