Reprezentacja Czech w piłce nożnej

Z Wikipedii

Reprezentacja Czech w piłce nożnej

Skrót FIFA	CZE
Przydomek	-
Związek piłkarski	Českomoravský Fotbalový Svaz
Rok założenia	1901
Prezes	Pavel Mokrý
Trener	Karel Brückner od 2002
Najwięcej meczów	Karel Poborský (118)
Najwięcej bramek	Jan Koller (55)
Pierwszy mecz Węgry - Czechy 2-1 (Budapeszt, Węgry; 05.04.1903)  Turcja - Czechy 1-4 (Stambuł, Turcja; 23.02.1994)
Najwyższe zwycięstwo Czechy -  Andora 8-1 (Liberec, Czechy; 04.06.2005)
Najwyższa porażka  Szwajcaria - Czechy 3-0 (Zurych, Szwajcaria; 20.04.1994)

Krajowy związek piłkarski powstał w 1901 roku. W latach 1923-1993 drużyna narodowa występowała pod flagą Czechosłowacji. Od 1907 Czesi są członkiem FIFA, a od 1954 UEFA.

Po rozpadzie Czechosłowacji reprezentacja Czech w piłce nożnej rozpoczęła występy międzynarodowe w lutym 1994 roku od zwycięskiego 4:1 meczu z Turcją.

Czesi po raz pierwszy na światowym championacie zagrali na Mundialu 2006, ale, mimo zwycięstwa w pierwszym meczu ze Stanami Zjednoczonymi, pozostałe dwa spotkania przegrali (z Ghaną i Włochami) i zakończyli swój udział na fazie grupowej. Za to nieprzerwanie od 1996 roku występują na mistrzostwach Europy, na których osiągnęli zresztą niemałe sukcesy (wicemistrzostwo Europy w 1996 i półfinał w 2004).

W 2002 roku młodzieżowa reprezentacja Czech zdobyła mistrzostwo Europy. Dwa lata wcześniej drużyna prowadzona przez obecnego selekcjonera Karela Brücknera dotarła do finału tej imprezy, w którym przegrała 1:2 z Włochami.

Spis treści 1 Na podium mistrzostw Europy 1.1 1996 rok – wicemistrzostwo Europy 1.2 2004 rok – III-IV miejsce w mistrzostwach Europy 2 Obecna kadra 3 Sztab szkoleniowy 4 Udział w mistrzostwach świata 5 Udział w mistrzostwach Europy 6 Rekordziści 7 Trenerzy reprezentacji Czech 8 Mecze z Polską 9 Zobacz też 10 Linki zewnętrzne

[edytuj] Na podium mistrzostw Europy

[edytuj] 1996 rok – wicemistrzostwo Europy

Kilka tygodni przed Euro 1996 drużyna prowadzona przez Słowaka Dušana Uhrina nie była zaliczana do grona faworytów turnieju. Anonimowi piłkarze, w większości grający w krajowych klubach, oraz zawirowania historyczne powodowały, że niewielu spodziewało się po niedawno powstałej reprezentacji Czech, że mogłaby chociażby wyjść z grupy, w której oprócz Rosji, znaleźli się wicemistrzowie Europy Niemcy oraz wicemistrzowie świata Włochy.

W pierwszym meczu Czesi, zgodnie z przewidywaniami wielu obserwatorów, przegrali z podopiecznymi Berti Vogtsa 0:2. Zwycięstwo nad Włochami (2:1, po golach Nedvěda i Bejbla) w kolejnym spotkaniu uznano więc za niespodziankę, a przed czeską reprezentacją zarysowała się możliwość awansu z grupy. Wystarczyło w ostatnim meczu wygrać z Rosją i czekać na korzystny wynik meczu Niemcy-Włochy. Wprawdzie Czesi tylko zremisowali, i to bardzo szczęśliwie, bo do 88. minuty przegrywali 2:3, ale jeden punkt wywalczyli również Włosi. Obie drużyny miały po cztery punkty, lecz dzięki lepszemu bilansowi bramkowemu (5-6, przy włoskim 3-3) to Czesi wywalczyli awans z drugiego miejsca. W ćwierćfinale pokonali faworyzowaną^{[potrzebne źródło]} Portugalię (1:0), a w półfinale dopiero po rzutach karnych udało im się uporać z Francją (0:0, k. 6:5).

Podstawowe ustawienie reprezentacji Czech w czasie Euro 1996

Kouba Hornak Suchoparek Kadlec Bejbl Latal (Rada) Berger (Šmicer) Nemec Nedvěd Poborský Kuka

W 1996 roku po raz pierwszy na międzynarodowym turnieju wprowadzono zasadę złotego gola w dogrywcę (tzw. nagła śmierć) i to właśnie drużyna Uhrina była jej pierwszą "ofiarą". W pierwszej połowie finałowego meczu z Niemcami utrzymywał się bezbramkowy remis. Pierwszy gol padł dopiero w 59. minucie, a strzelcem był Patrik Berger. Jednak trenerską intuicją popisał się niemiecki selekcjoner Berti Vogts, który w 69. minucie wprowadził na boisko Olivera Bierhoffa, a ten najpierw w 73. minucie i później w dogrywce (95. minuta) przeważył szalę zwycięstwa na korzyść Niemców.

Siłą reprezentacji Czech była przede wszystkim defensywa. Nierzadko trener Uhrin wybierał ustawienie 1-5-4-1, z jednym tylko napastnikiem. Obrońcy – kapitan zespołu Miroslav Kadlec (32 lata, FC Kaiserslautern), Michal Hornak (26, Sparta Praga) i Jan Suchoparek (27, Slavia Praga) oraz dwaj defensywni pomocnicy Radoslav Latal (26, Schalke 04 Gelsenkirchen) i Radek Bejbl (24, Slavia Praga) byli najpewniejszymi filarami drużyny i to na nich w dużej mierze oparta była taktyka całego zespołu. W bramce występował 27-letni Petr Kouba (Sparta Praga), który udane interwencje potrafił przeplatać prostymi błędami (zawinił przy drugim golu Bierhoffa w finale).

Funkcję rozgrywającego pełnił doświadczony Jiři Nemec (30, Schalke 04 Gelsenkirchen), ale największymi gwiazdami stali się w czasie turnieju wcześniej nikomu nie znani, młodzi i nieograni na europejskich boiskach – Patrik Berger (23, Borussia Dortmund), Vladimír Šmicer (23, Slavia Praga) i przede wszystkim – Pavel Nedvěd (24, Sparta Praga) i Karel Poborský (24, Slavia Praga), którzy wspólnie konstruowali każdą ofensywną akcję zespołu. Poborský równie dobrze mógł występować w ataku, jak i tuż za napastnikiem, którym był Pavel Kuka (28, FC Kaiserslautern).

Po wielkim sukcesie, jakim było wicemistrzostwo Europy, nastąpiło coś, co dziennikarze nazwali "wyprzedażą srebra"^{[potrzebne źródło]}. Przed angielskim turniejem tylko siedmiu zawodników z dwudziestodwuosobowej kadry grało w klubach zagranicznych, a po mistrzostwach liczba ta wzrosła do trzynastu. Nowe kontrakty podpisali – bramkarz Kouba (Deportivo La Coruna), obrońcy Suchoparek (RC Strasbourg) i Bejbl (Atlético Madryt) oraz Šmicer (RC Lens), Poborský (Manchester United F.C. – za 5,4 miliony dolarów) i Nedvěd (Lazio Rzym). Aż czterech z wymienionych zawodników grało wcześniej w zespole mistrza Czech Slavii Praga.

[edytuj] 2004 rok – III-IV miejsce w mistrzostwach Europy

Na portugalskich boiskach czeska reprezentacja grała skutecznie i efektownie, i w oczach wielu obserwatorów była najlepszą drużyną całego turnieju. Po wyjściu z trudnej grupy z pierwszego miejsca (Czesi wygrali wszystkie trzy mecze z Holandią, Niemcami i Łotwą) oraz po wysokim zwycięstwie w ćwierćfinale nad Danią (3:0) zespół prowadzony przez Karela Brücknera był jednym z faworytów do gry w finale. Na przeszkodzie stanęli jednak, znajdujący się wówczas w życiowej formie, piłkarze greccy, którzy w półfinale wygrali 1:0. Decydujący gol padł w dogrywce, kilka sekund przed zakończeniem spotkania. Drużyna czeska zyskała szacunek i sympatię wielu kibiców, kiedy w grupowym meczu z Holandią przegrywając 0:2, dzięki dobrym zmianom taktycznym i kadrowym, potrafiła wyprowadzić wynik na 3:2 oraz gdy w meczu z wicemistrzami świata Niemcami wygrała grając w rezerwowym składzie.

W bramce od czasu eliminacji do mistrzostw Europy niepodważalną pozycję miał 22-letni Petr Čech. W czasie turnieju ten obdarzony dobrymi warunkami fizycznymi bramkarz był wybijającą się postacią czeskiej drużyny i obok Antoniosa Nikopolidisa został wybrany na najlepszego bramkarza imprezy. Na początku sezonu 2004-2005 został zawodnikiem Chelsea F.C.

Podstawowe ustawienie reprezentacji Czech w czasie Euro 2004

Čech Ujfaluši Bolf Grygera (Jiranek) Galásek Jankulovski Poborský Baroš Nedvěd Rosický Koller

W obronie grali – Zdenek Grygera (24 lata, Ajax Amsterdam) lub Martin Jiranek (25, Reggina Calcio), René Bolf (30), Tomáš Ujfaluši (26, Hamburger SV) oraz często atakujący Marek Jankulovski (27). Reprezentacja straciła w turnieju pięć goli i nierzadko były one wynikiem braku koncentracji u defensorów. Mimo to, czescy obrońcy wyrobili sobie markę solidnych i pracowitych. Po mistrzostwach Jankulovski przeszedł do A.C. Milan, a Bolf do francuskiego AJ Auxerre.

Brückner umiejętnie zmieścił w zespole dwóch liderów – kapitana drużyny Pavla Nedvěda (32, Juventus Turyn) i młodszego o osiem lat Tomáša Rosickiego (Borussia Dortmund). To oni najczęściej byli przy piłce i na ich barkach spoczywało zadanie konstruowania akcji zaczepnych. Tomáš Galásek (31, Ajax Amsterdam) został przesunięty z obrony (jego miejsce zajął Grygera) na środek pola i w roli defensywnego pomocnika nie tylko rozbijał akcje rywali już na ich połowie, ale i włączał się do ataków. Suwerenem prawej flanki był doświadczony Karel Poborský (32, Sparta Praga). Trzykrotnie z ławki rezerwowych wchodził Vladimír Šmicer (31, Liverpool FC), podstawowy zawodnik w czasie Euro 1996.

Posiadanie takiego piłkarza jak Jan Koller (31, Borussia Dortmund) determinowało sposób atakowania. Dzięki ponad dwóm metrom wzrostu wygrywał on niemal wszystkie pojedynki główkowe, podając piłkę do parterów wbiegających z głębi pola. Rzadziej decydował się na samodzielne wykańczanie akcji, czego dowodem tylko dwie strzelone bramki. Obok niego występował Milan Baroš (23, Liverpool FC), który na portugalskich boiskach był w wysokiej formę i z pięcioma golami został królem strzelców turnieju. Dobrą dyspozycję prezentował również jego zmiennik Marek Heinz (27, Banik Ostrawa).

[edytuj] Obecna kadra

Piłkarz	Klub	Debiut	Występy	Gole	Urodziny
Bramkarze
Petr Čech	Chelsea Londyn	12.02.2002	56	0	20.05.1982
Jaromír Blažek	1. FC Nürnberg	29.03.2000	12	0	29.12.1972
Obrońcy
Zdeněk Grygera	Juventus Turyn	15.08.2001	51	2	14.05.1980
Marek Jankulovski	AC Milan	08.02.2000	62	10	09.05.1977
David Rozehnal	Newcastle United	18.02.2004	41	0	05.07.1980
Tomáš Ujfaluši	AC Fiorentina	28.02.2001	64	2	24.03.1978
Martin Jiránek	Spartak Moskwa	21.08.2002	31	0	25.05.1979
Radoslav Kováč	Spartak Moskwa	09.10.2004	17	1	27.11.1979
Pomocnicy
Tomáš Galásek	1. FC Nürnberg	08.03.1995	63	1	15.01.1973
Tomáš Rosický	Arsenal Londyn	23.02.2000	68	19	04.10.1980
Jaroslav Plašil	CA Osasuna	31.03.2004	33	2	05.01.1982
David Jarolím	Hamburger SV	08.10.2005	12	1	17.05.1979
Marek Matějovský	Reading	07.02.2007	3	0	20.12.1981
Jan Polák	RSC Anderlecht	28.04.1999	34	6	14.03.1981
Napastnicy
Milan Baroš	Olympique Lyon	25.04.2001	61	31	28.10.1981
Jan Koller	1. FC Nürnberg	09.02.1999	90	55	30.03.1973
Martin Fenin	Eintracht Frankfurt	22.08.2007	2	0	16.04.1987
Marek Kulič	Sparta Praga	16.08.2006	8	2	11.10.1975
Václav Svěrkoš	FC Baník Ostrava	14.05.2008	3	1	1.11.1983

Trener:

• Karel Brückner (od grudnia 2001)

[edytuj] Sztab szkoleniowy

• Selekcjoner: Karel Brückner
• Asystent: Miroslav Beránek
• Asystent: Jaroslav Šilhavý
• Trener bramkarzy: Jan Stejskal
• Dyrektor techniczny: Jaroslav Dudl
• Lekarz: Jiří Fousek
• Lekarz: Petr Krejčí

[edytuj] Udział w mistrzostwach świata

• 1930– 1994 – Nie brała udziału, była częścią Czechosłowacji
• 1998– 2002 – Nie zakwalifikowała się
• 2006 – Runda grupowa

[edytuj] Udział w mistrzostwach Europy

• 1960– 1992 – Nie brała udziału, była częścią Czechosłowacji
• 1996 – II miejsce
• 2000 – Runda grupowa
• 2004 – III-IV miejsce
• 2008 – Runda grupowa

[edytuj] Rekordziści

Stan na 7 marca 2008.

Najwięcej występów w kadrze # Nazwisko Lata gry w kadrze Mecze 1 Karel Poborský 1994-06 118 2 Pavel Nedvěd 1994-06 91 3 Jan Koller* od 1999 90 4 Pavel Kuka 1990-01 87 5 Jiří Němec 1990-01 84 6 Vladimír Šmicer* od 1993 81 7 Vratislav Lokvenc* od 1995 74 8 Miroslav Kadlec 1987-97 64 9 Jan Suchopárek 1991-00 61 10 Václav Němeček 1988-96 60

Najwięcej goli w kadrze # Nazwisko Lata gry w kadrze Mecze (Gole) 1 Jan Koller* od 1999 90 (55) 2 Pavel Kuka 1990-01 87 (29) 3 Vladimír Šmicer* od 1993 81 (27) = Milan Baroš* od 2002 50 (27) 5 Patrik Berger 1993-01 44 (18) = Pavel Nedvěd 1994-06 91 (18) = Tomáš Rosický* od 2000 67 (18) 8 Vratislav Lokvenc* od 1995 74 (14) 9 Luboš Kubik 1985-97 56 (13) 10 Michal Bílek 1987-95 35 (11)

• Gwiazdką oznaczono piłkarzy branych pod uwagę przy ustalaniu obecnej kadry.

[edytuj] Trenerzy reprezentacji Czech

Trener	Data zatrudnienia	Data rezygnacji	Okoliczności rezygnacji
Dušan Uhrin	luty 1994	grudzień 1997	podał się do dymisji po przegranych eliminacjach do Mundialu 1998
Jozef Chovanec	styczeń 1998	grudzień 2001	został zwolniony po przegranej z Belgią w barażach do Mundialu 2002
Karel Brückner	styczeń 2002	urzęduje	urzęduje

[edytuj] Mecze z Polską

Piłkarze Czech do tej pory grali z Polską trzy razy – wygrali raz i dwa razy schodzili z boiska pokonani (bramki 3:5):

• 12.03.1997, Ostrawa: CZECHY-POLSKA 2:1 (Kuka, Rada – J.Zieliński)
• 28.04.1999, Warszawa: POLSKA-CZECHY 2:1 (Trzeciak, Wichniarek – Lokvenc)
• 06.02.2008, Larnaka (Cypr): POLSKA-CZECHY 2:0 (Łobodziński, Lewandowski)

[edytuj] Zobacz też

• Reprezentacja Czechosłowacji w piłce nożnej

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Oficjalna witryna związku
• RSSSF – wszystkie mecze 1994
• RSSSF – archiwum zawodników z największą liczbą meczów i goli