Transit 4A
Z Wikipedii
Transit 4A | |
Zaangażowani | US Navy (Naval Research Laboratory), Johns Hopkins University |
Indeks COSPAR | 1961-015A |
Rakieta nośna | Thor Able Star |
Miejsce startu | Centrum Lotów Kosmicznych imienia Johna F. Kennedy'ego, USA |
Orbita (docelowa, początkowa) |
|
Perygeum | 881 km |
Apogeum | 998 km |
Okres obiegu | 103,82 min |
Nachylenie | 66,81° |
Mimośród | 0,007989 |
Czas trwania | |
Początek misji | 29 czerwca 1961 (04:22 GMT) |
Wymiary | |
Wymiary | śr. 1,09 m; wys. 0,79 m |
Masa całkowita | 79 kg |
Transit 4A - amerykański technologiczny satelita wojskowy, który testował system nawigacji dla okrętów podwodnych US Navy przenoszących pociski balistyczne typu UGM-27 Polaris. Na pokładzie umieszczono pierwszy, eksperymentalny radioizotopowy generator termoelektryczny, SNAP-3A, w ramach testów nowych źródeł energii. Wraz ze statkiem wyniesiono również satelity Solrad 3 i Injun 1.
Misję finansowało Navy Research Laboratory (NRL) z ramienia US Navy. Statek zbudowało NRL i Johns Hopkins University.
Satelita pozostaje na orbicie okołoziemskiej, której żywotność szacuje się na 600 lat.
[edytuj] Budowa i działanie
Statek miał kształt cylindryczny. Ścianę boczną stanowił dwudziestodwuścian. Prawie całą powierzchnię pokrywały ogniwa słoneczne ładujące akumulatory NiCd. Statek posiadał system zmniejszający prędkość obrotową (do 10 obr./min.) - wypuszczał dwa ciężarki umieszczone na długim drucie, które po zmniejszeniu ruchu wirowego, były odrzucane. Posiadał pamięć stałą. Dane mógł przesyłać również w czasie rzeczywistym.
[edytuj] SNAP-3A
Prototypowy radioizotopowy generator termoelektryczny ważył 2 kg i wytwarzał 2,7 W energii elektrycznej bezpośrednio z rozpadu promieniotwórczego 238Pu
[edytuj] Bibliografia
- NSSDC Master Catalog (en)
- Space 40 (cs)