Transit 5A3
Z Wikipedii
| Transit 5A3 | |
| Inne nazwy | Transit VA-3, Transit 7, S00594 |
| Zaangażowani | US Navy (Naval Research Laboratory), Johns Hopkins University (USA) |
| Indeks COSPAR | 1963-022A |
| Rakieta nośna | Scout X-3 |
| Miejsce startu | Pacific Missile Range, USA |
| Orbita (docelowa, początkowa) |
|
| Perygeum | 610 km |
| Apogeum | 622 km |
| Okres obiegu | 97,8 min |
| Nachylenie | 89,9° |
| Mimośród | 0,000857 |
| Czas trwania | |
| Początek misji | 16 czerwca 1963 (01:49:52 GMT) |
| Powrót do atmosfery | 3 sierpnia 1990 |
| Wymiary | |
| Masa całkowita | 55 kg |
Transit 5A3 – amerykański technologiczny satelita wojskowy, działający prototyp, który testował system nawigacji dla okrętów podwodnych US Navy przenoszących pociski balistyczne typu UGM-27 Polaris. Pierwszy stabilizowany gradientem pola grawitacyjnego.
Misję finansowało Navy Research Laboratory (NRL) z ramienia US Navy. Statek zbudowało NRL i Johns Hopkins University.
Pierwszy działający prototyp z przeprojektowanym układem zasilania (przenosił generator RTG typu SNAP 3)[1]. Usterka pamięci w trakcie lotu silnikowego rakiety uniemożliwiła pracę nawigacyjną satelity. Uszkodzeniu uległ także układ stabilizacji statku.
Przypisy
- ↑ Według NSSDC Master Catalog. Encyclopedia Astronautica nie wspomina o źródle SNAP.
[edytuj] Bibliografia
- Encyclopedia Astronautica (en)
- NSSDC Master Catalog (en)
- Space 40 (cs)
