Trumna
Z Wikipedii
Trumna - skrzynia drewniana lub metalowa, często wykładana materiałem i koronkami, służąca do pochówku zmarłych ludzi.
Trumny służą też nocą jako miejsce snu (np. w zakonie sióstr Klarysek), a za dnia jako miejsce do siedzenia. Podobnie legendarnym wampirom trumny służyły jako miejsce do spania.
[edytuj] Historia
Pierwsze przypadki grzebania zmarłych w drewnianych skrzyniach odnotowano na początku średniowiecza (głównie władców). W Europie zwyczaj pochówku w trumnach upowszechnił się w XIV wieku. Naukowcy sądzą, że związane to było z epidemią dżumy, która w połowie XIV wieku panowała w Europie. Mogły stanowić one dodatkowe zabezpieczenie przed rozprzestrzenianiem się choroby[1].
Stosowano wówczas trumny sosnowe, dębowe, malowane lub obciągane czarnym materiałem. Jeżeli zmarły zginął w boju jego trumna zamiast czerni miała kolor czerwony. Były też trumny w kolorze szarym, które oznaczały pokorę[1].
W XVII wieku trumny były metalowe i bogato zdobione. Wstawiano w nie również przeszklone okienko. Zmarłych ubierano w bogato zdobione szaty. Do trumny przybijano portret trumienny, malowany na blasze cynowej, srebrnej lub miedzianej, przedstawiający chowaną osobę tzw. portret "osoby nieboszczykowskiej". Po uroczystościach pogrzebowych portret wieszano w kościele lub kaplicy.
Jednak na polskiej wsi na początku XX wieku zdarzało się jeszcze, że ciała chowano owinięte jedynie w całun[1].
Podczas targów federalnych w Nowym Orleanie (Stany Zjednoczone) jeden z wystawców zaprezentował trumnę dwuosobową. Prezentowano tam również m.in.: trumnę-ciężarówkę, trumnę-limuzynę marki Mercedes oraz trumnę-cebulę[1].
