Tuning samochodów
Z Wikipedii
Tuning samochodów – z ang. regulacja, strojenie. Wyróżnia się tuning mechaniczny i tuning optyczny (inaczej muckowy).
Spis treści |
[edytuj] Tuning mechaniczny
Tuning właściwy. Są to modyfikacje silnika, układu napędowego, paliwowego i podwozia pojazdu, dzięki którym osiąga się polepszenie parametrów technicznych i właściwości jezdnych. Modyfikacje układu napędowego i paliwowego mają na celu otrzymanie większej mocy, większego momentu napędowego, a dzięki temu osiągnięcie większych przyspieszeń i większej prędkości maksymalnej. Mogą to być na przykład:
- wymiana gaźnika
- zastosowanie filtra powietrza o obniżonym poziomie oporów przepływu powietrza
- zmiana faz rozrządu
- zastosowanie wysokoenergetycznych świec zapłonowych
- planowanie głowicy celem podwyższenia stopnia sprężania
- zastosowanie tłumika o obniżonym poziomie oporów przepływu spalin
- polerowanie i prostowanie rur układu dolotowego i wylotowego
- zamontowanie turbosprężarki
- wymiana skrzyni biegów (o innych przełożeniach i czasem o innym sposobie sterowania) i zastosowanie wzmocnionego sprzęgła. Z zasady w tuningowanych pojazdach stosowane są wyłącznie mechaniczne skrzynie biegów, często niesynchronizowane
Modyfikacje podwozia mają na celu osiągnięcie lepszej przyczepności i stabilności pojazdu. Mogą to być na przykład:
- wzmocnione hamulce, odpowiednio do wzrostu prędkości, z jaką eksploatuje się pojazd
- alufelgi, czyli felgi z lekkiego stopu (normalnie jest to stop aluminium lub stop magnezu) – dzięki obniżeniu masy nieresorowanej koła szybciej odzyskują kontakt z nawierzchnią
- obniżenie i zmiana parametrów zawieszenia – dzięki obniżeniu środka ciężkości pojazd lepiej trzyma się drogi, zaś zmienione charakterystyki resorów i amortyzatorów zapewniają lepszą przyczepność i szybszy odzysk kontaktu opon z nawierzchnią
- wymiana mechanizmu różnicowego na mechanizm o podwyższonym współczynniku tarcia dla poprawy sterowności samochodu
Częścią tuningu może też być montaż elementów podnoszących bezpieczeństwo kierowcy (5-punktowe pasy bezpieczeństwa, klatka zapobiegająca zgnieceniu przedziału pasażerskiego, układ gaśniczy, dodatkowe reflektory) i pozwalających kierowcy na pełniejszą kontrolę nad pojazdem (kierownica o mniejszej średnicy, dodatkowe wskaźniki pracy podzespołów silnika).
Zakres modyfikacji zależy od przeznaczenia pojazdu i zasobności kieszeni właściciela. Najszerszy zakres tuningu spotyka pojazdy przeznaczone do udziału w rajdach. Tuning przeprowadzają specjalizowane firmy, choć niektóre elementy można kupić na rynku detalicznym i zainstalować samemu lub w zaprzyjaźnionym warsztacie.
Źle przeprowadzony tuning mechaniczny może dać rezultaty odmienne od oczekiwanych, stajac się wiejskim tuningiem. Na przykład samo obniżenie zawieszenia przez skrócenie sprężyn powoduje zmianę geometrii zawieszenia, przez co mimo obniżenia środka ciężkości spada przyczepność na zakrętach! Źle dobrany i źle ustawiony spojler również obniża osiągi pojazdu przez zwiększenie oporu powietrza, nie dając w zamian polepszenia przyczepności. Zastosowanie tzw. sportowego tłumika, o ile nie jest częścią starannego dopieszczenia silnika i całego układu wydechowego, daje tylko efekty dźwiękowe, nie mając zauważalnego wpływu na osiągi.
[edytuj] Tuning elektroniczny
Ma cel podobny, co tuning mechaniczny, ale z uwagi na to, że dotyczy zmian oprogramowania elektronicznego modułu sterowania silnika, może być wyróżniony jako osobna kategoria. Dzięki zmianom oprogramowania można zmienić:
- prędkość maksymalną
- maksymalne obroty silnika
- doładowanie
- dawkę paliwa dostarczaną silnikowi
- kąt zapłonu
- kąt i czas wtrysku
Producenci silników spalinowych pozostawiają pewną rezerwę mocy i momentu obrotowego w seryjnym oprogramowaniu sterownika silnikowego. Ma ona na celu zapewnienie bezpieczeństwa jednostki napędowej w przypadkach bardzo wysilonej pracy lub bardzo złych warunków pracy dla silnika. Bezpieczne przyrosty dla silników wolnossących to ok. 5% oryginalnej mocy, dla silników doładowanych 20%, a nawet 50% nominalnej mocy.
[edytuj] Tuning optyczny
Ma na celu zmianę wyglądu pojazdu, podkreślenie jego wyższych parametrów, a także zaznaczenie indywidualności właściciela i podniesienie komfortu jazdy. Niektóre elementy tuningu mechanicznego są jednocześnie elementami tuningu optycznego (np. alufelgi) albo wręcz nie mają żadnego zauważalnego wpływu na osiągi, stając się jedynie optycznym tuningiem (np. sportowy tłumik wstawiony w miejsce fabrycznego, gdy jego montaż nie wiąże się z tuningiem silnika). Generalnie jednak tuning optyczny jest przeciwieństwem mechanicznego, gdyż albo nie prowadzi do polepszenia osiągów pojazdu, albo wręcz osiągi pogarsza. Przykładem może być instalacja sprzętu nagłaśniającego o bardzo dużej mocy, do zasilenia której potrzebna jest duża moc (której tym samym brak do celów napędu), lub różnych „dekoracji” zwiększających opór powietrza.
Pojęcie tuningu optycznego przyjęło się wśród ludzi, jednak nie jest do końca prawidłowe. Tuning to tylko i wyłącznie dostrajanie i ulepszanie podzespołów, które mają za zadanie wprawiać samochód bądź motocykl w ruch, czyli osiąganie większej prędkości, zwiększenie przyspieszenia, zwiększenie elastyczności silnika. Tuningiem nie jest jednak instalowanie systemów car-audio, instalowanie komponentów, które mają za zadanie zwiększenie atrakcyjności samochodu itp.
[edytuj] „Wiejski tuning”
Złośliwe określenie na bardzo przesadzony lub groteskowy tuning optyczny. Typowe elementy tuningu „wiejskiego” to nalepki mające w zamierzeniu podkreślać walory techniczne pojazdu, który tych walorów w żaden sposób mieć nie może, próby upodobnienia pojazdu (klasy bardzo popularnej) do pojazdów innych marek, stojących dużo wyżej. Jak w przypadku wszystkich pojęć subiektywnych nie ma jednolitej definicji, co jest dobrym tuningiem, a co jest tuningiem wiejskim. Posiadacze tuningowanych aut z reguły są przekonani, że ich pojazdy absolutnie nie zasługują na określenie „wiejski tuning”.
Odpowiedniki terminu w innych językach:
- język angielski: ricing, chavving up
- język czeski: tuzing
