Ubój (film 1913)
Z Wikipedii
| Ubój | |
| Oryginalny tytuł | Di szichte |
| Gatunek | Dramat |
| Kraj produkcji | Polska |
| Język | jidysz |
| Główne role | ? |
| Data premiery | 1913 |
| Czas trwania | ? minut |
| Produkcja | |
| Reżyseria | H. Fiszer (?) |
| Scenariusz | ? |
| Muzyka | ? |
| Zdjęcia | Stanisław Sebel |
| Scenografia | ? |
| Produkcja | Kosmofilm |
Ubój (jid. Di szichte) – polski film fabularny z 1913 roku w języku jidysz, oparty na sztuce Jakuba Gordina.
Akcja rozgrywa się w Mohylewie, na południu Rosji. Młoda dziewczyna, Esterka, zostaje wydana za mąż za dużo starszego od siebie, nieatrakcyjnego Rapaporta. Rapapaport trudniący się handlem drewnem jest w stosunku do żony i innych bezwględny. Poniża Esterkę i wspólne dzieci. Te źle traktowane przez ojca chorują i umierają. Esterka jest też często poniżana przez swoich pasierbów, czemu Rapaport przygląda się z aprobatą. Rodzice Esterki, choć kochają córkę, namawiają ją do uległości. Życzliwość okazuje kobiecie jej kuzyn Szmuel Josl. Chłopak uczy się na szocheta (dokonującego szechity, czyli rytualnego uboju). Esterka nie wytrzymuje złego traktowania i zabija męża rytualnym nożem. Wyznaje miłość Szmuelowi, następnie traci zmysły.
