Underground (film)
Z Wikipedii
Underground | |
Oryginalny tytuł | Underground |
Gatunek | dramat komedia |
Kraj produkcji | Francja Jugosławia Niemcy Węgry |
Główne role | Miki Manojlović Lazar Ristovski Mirjana Jokovic |
Data premiery | Polska 5 lipca 1996 25 października 1995 |
Czas trwania | 163 min. |
Produkcja | |
Reżyseria | Emir Kusturica |
Scenariusz | Dušan Kovačević, Emir Kusturica |
Muzyka | Goran Bregović |
Zdjęcia | Vilko Filac |
Scenografia | Aleksandar Denic |
Kostiumy | Nebojsa Lipanovic |
Montaż | Branca Ceperac |
Produkcja | Pierre Spengler |
Dystrybucja | Solopan |
Od lat | 15 |
Nagrody | |
(nominacja) Czeski Lew najlepszy film Emir Kusturica (nominacja) Cesar najlepszy film zagraniczny, Emir Kusturica Złota Palma, Vilko Filač (nominacja) Camerimage |
|
Underground na Filmweb.pl | |
Underground na IMDb |
Underground – jugosłowiański film (dramat/komedia) z 1995 roku w reż. Emira Kusturicy na podstawie powieści Dušana Kovačevića.
[edytuj] Nagrody
- 1992: (nominacja) Czeski Lew najlepszy film
- 1996: Emir Kusturica (nominacja) Cesar najlepszy film zagraniczny
- 1995: Emir Kusturica – Złota Palma na Festiwalu Filmowym w Cannes
- 1995: Vilko Filač (nominacja) Camerimage
[edytuj] Fabuła
Niemieckie naloty na Belgrad w 1941 roku zbiegają się z rozpoczęciem rewolty "towarzysza" Marko (Miki Manojlović). Wykorzystując wojenny rozgardiasz towarzyszący klęsce, Marko wciąga swego naiwnego i zapalczywego przyjaciela Czarnego (Lazar Ristovski) w handel bronią, przemyt złota i powstańczą walkę przeciw Niemcom. Marko umieszcza w piwnicy grupę uchodźców, których zachęca do wyrobu broni i innych artykułów, które sprzedaje z ogromnym zyskiem na czarnym rynku. Mimo zakończenia wojny Marko utrzymuje mieszkańców piwnicy w przekonaniu o trwającej wciąż nazistowskiej okupacji. Trwa to przez dwadzieścia lat. Więźniowie podziemi harują dzień i noc, tymczasem nad ich głowami Jugosławia ulega kolejnej iluzji – kultowi Tito.
Podziemny teatr cieni upada w 1961 roku podczas wesela, pijana kochanka Marko Natalija (Mirjana Jokovic), wyznaje jego zdradę Czarnemu. Trzydzieści lat później w 1991 roku Czarny dowodzi jednostką komandosów, która uczestniczy w najbardziej krwawych operacjach wojny domowej. Niewyobrażalne okrucieństwa, gwałty i zbrodnie doprowadzają go do szaleństwa – powraca on do opuszczonej przed trzydziestu laty piwnicy.