USS Henley (DD-39)

Z Wikipedii

USS Henley (DD-39)
Historia
Wodowanie	3 April 1912
Oddanie do służby	USN:6 grudnia 1912 USCG:14 listopada 1924
Wycofanie ze służby	USN:12 grudnia 1919 USCG:30 stycznia 1931
Status okrętu	sprzedany na złom 22 sierpnia 1934
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	787 ton
Długość	89,6 m
Szerokość	8,2 m
Zanurzenie	2,5 m
Prędkość	30 węzłów (56 km/h)
Załoga	83 ludzi
Uzbrojenie	5 × 76 mm 6 × 457 mm wyrzutni torped

USS Henley (DD-39) amerykański zmodyfikowany niszczyciel typu Paulding będący w służbie United States Navy w czasie I wojny światowej. Po wojnie służył w United States Coast Guard oznaczony jako (CG-12). Nazwa okrętu pochodziła od Roberta Henleya.

Okręt zwodowano 3 kwietnia 1912 w stoczni Fore River Shipbuilding Company w Quincy (Massachusetts), matką chrzestną była Constance Henley Kane daleka krewna patrona okrętu. Jednostka weszła do służby 6 grudnia 1912 w Bostonie, pierwszym dowódcą został Lieutenant Commander W. L. Littlefield.

Po wstępnym szkoleniu i rejsie odbiorczym "Henley" dołączył do Flotylli Torpedowej Atlantyku (ang. Atlantic Torpedo Fleet) w Newport i pełnił normalną służbę czasu pokoju składającą się m. in. z ćwiczeń taktycznych i manewrów szkoleniowych na obszarach wzdłuż wybrzeża od Karaibów do północnego Atlantyku. 22 kwietnia 1914 dołączył do floty w pobliżu Tampico by chronić amerykańskich interesów w czasie rewolucji w Meksyku. W tym czasie niszczyciel pełnił służbę transportową przewożąc uchodźców i zapasy. Gdy wybuchła I wojna światowa w Europie "Henley" brał udział w patrolach neutralności wzdłuż wybrzeża i kontrolował jednostki w amerykańskich portach

Gdy Stany Zjednoczone weszły do I wojny światowej w kwietniu 1917 "Henley" dalej pełnił służbę patrolową wzdłuż wybrzeża. Eskortował także zbiornikowce, które przewoziły ropę dla niszczycieli osłaniających pierwszy konwój z żołnierzami płynący 13 czerwca do Europy. Przez resztę wojny niszczyciel pełnił rolę okrętu eskorty konwojów i przeprowadzał patrole przeciwpodwodne w pobliżu porto nowojorskiego. Okręt wszedł do Philadelphia Navy Yard 22 grudnia 1918 i został wycofany tam ze służby 12 grudnia 1919.

Przekazany Straży Przybrzeżnej 16 maja 1924, brał udział w patrolach rumowych. Najpierw stacjonował w Stapleton, później został przeniesiony do New London.

Wrócił do Marynarki 8 maja 1931 i został sprzedany na złom firmie Michael Flynn Inc. z Brooklynu 22 sierpnia 1934.

[edytuj] Bibliografia

• Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships. Treści te są umieszczone tutaj.