USS Jarvis (DD-38)

Z Wikipedii

USS Jarvis (DD-38)
Historia
Położenie stępki	1 lipca 1911
Wodowanie	4 kwietnia 1912
Oddanie do służby	22 października 1912
Wycofanie ze służby	26 listopada 1919
Status okrętu	sprzedany na złom 23 kwietnia 1935
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	787 ton
Długość	89,6 m
Szerokość	8,2 m
Zanurzenie	2,5 m
Prędkość	30 węzłów (56 km/h)
Uzbrojenie	5 × 76 mm, 6 × 457 mm wyrzutnie torped

USS Jarvis (DD-38) amerykański niszczyciel typu Paulding będący w służbie United States Navy w czasie I wojny światowej. Nazwa okrętu pochodziła od Jamesa C. Jarvisa.

Stępkę okrętu położono 1 lipca 1911 w stoczni New York Shipbuilding Company w Camden. Zwodowano go 4 kwietnia 1912, matką chrzestną była Jean King. Jednostka weszła do służby 22 października 1912, pierwszym dowódcą został Lieutenant Commander D. P. Mannix.

Po przejściu rejsu odbiorczego w rejonie Kuby niszczyciel spędził rok operując z Norfolk i pływając po Karaibach. Opuscił Pensacola 20 kwietnia 1914 by patrolować rejon Tampico i Veracruz w czasie gdy to ostatnie miasto było okupowane przez oddziały amerykańskie. Wrócił do Norfolk 16 czerwca, operował na Atlantyku do czasu opuszczenia Nowego Jorku 26 maja 1917 by wesprzec siły amerykańskie operujące w Europie dowodzone przez wiceadmirała Williama S. Simsa.

Do Queenstown okręt zawinął 11 czerwca odwiedzając po drodze St. Nazaire. Pełnił służbę patrolową i eskortową wzdłuż irlandzkiego i angielskiego wybrzeża starając sie zwalczać niemieckie okręty podwodne. Dwa razy ratował załogi statków zatopionych przez torpedy u-bootów. 19 czerwca uratował 41 rozbitków z SS "Batoum" w pobliżu wybrzeża Irlandii. 25 lipca wyciągnął z wody 22 ocalałych marynarzy z brytyjskiego statku handlowego "Purley" na Morzu Północnym. Po podniesieniu rozbitków z "Batoum" niszczyciel starał się zapobiec możliwemu atakowi torpedowemu i ustawił się pomiędzy SS "Mechanician" a potencjalnym miejscem przebywania niemieckiego okrętu podwodnego.

"Jarvis" operował z Queenstown do 15 lutego 1918, gdy popłynął do Brestu we Francji by chronić aliancką żeglugę w pobliżu wybrzeża francuskiego. Pełnił służbę patrolową bazując w Breście do 28 grudnia. Wtedy, po podpisaniu rozejmu, odpłynął do Stanów Zjednoczonych. Do Filadelfii dotarł 12 stycznia 1919 i wznowił operacje w pobliżu atlantyckiego wybrzeża USA. Do Filadelfii niszczyciel wrócił 21 lipca i został wycofany ze służby 26 listopada. Zgodnie z ustaleniami londyńskiego traktatu morskiego z 1930 został sprzedany na złom 23 kwietnia 1935.

[edytuj] Bibliografia

• Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships. Treści te są umieszczone tutaj.