USS Stockton (DD-73)
Z Wikipedii
USS Stockton (DD-73) | |
Historia | |
---|---|
Wodowanie | 21 sierpnia 1917 |
Oddanie do służby | USN: 12 stycznia 1918 RN: 23 sierpnia 1940 |
Wycofanie ze służby | USN: 23 sierpnia 1940 |
Status okrętu | zatopiony jako okręt-cel w pobliżu plaży Yellowcraigs, Dirleton, East Lothian, Szkocja w lipcu 1945 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność | 1125 ton |
Długość | 96,16 m |
Szerokość | 9,51 m |
Zanurzenie | 2,46 m |
Prędkość | 30,12 węzła (56 km/h) |
Załoga | 128 ludzi |
Uzbrojenie | 4 x 102 mm, 2 x (1 funt), 12 wyrzutni torped kal. 533 mm |
USS Stockton (DD-73) amerykański niszczyciel typu Caldwell będący w służbie United States Navy w czasie I wojny światowej. W czasie II wojny światowej służył w Royal Navy pod nazwą HMS Ludlow. Nazwa okrętu pochodziła od komandora Roberta Stocktona (1795–1866).
[edytuj] Służba jako USS Stockton
Stępkę okrętu położono 16 października 1916 w stoczni William Cramp & Sons w Filadelfii. Zwodowano go 17 lipca 1917, matką chrzestną była Ellen Emelie De Martelly. Jednostka weszła do służby 26 listopada 1917, pierwszym dowódcą został Comdr. H. A. Baldridge.
"Stockton" spędził ostatni rok I wojny światowej pełniąc służbę eskorty konwojów i okrętu ZOP operując z bazy w Queenstown w Irlandii. W tym czasie walczył przynajmniej jeden raz z wrogim u-bootem. 30 marca 1918, okręt wraz z "Ericsson" (Destroyer No. 56) eskortował transportowiec wojska "St. Paul" na trasie Queenstown-Liverpool. W czasie rejsu "Ericsson" otworzył ogień do niemieckiego okrętu podwodnego. Zanurzony wróg wystrzelił torpedę w kierunku "Stocktona" prawie natychmiast potem. Niszczyciel jednak wymanewrował zbliżające się zagrożenie. Dwa niszczyciele zrzuciły bomby głębinowe, ale podwodniakowi udało się uniknąć ataku i uciekł. Później tej samej nocy niszczyciel zderzył się ze statkiem SS "Slieve Bloom" w pobliżu South Sark Light. Niszczyciel dotarł do portu w Liverpool, statek natomiast zatonął.
[edytuj] Służba jako HMS Ludlow
"Stockton" wrócił do Stanów Zjednoczonych w 1919 i przez trzy lata pełnił dalszą służbę we flocie. 26 czerwca 1922 został wycofany ze służby i zakotwiczony w Filadelfii. "Stockton" został ponownie włączony do służby 16 sierpnia 1940 i przeprowadzony do Halifaksu. Tam został wycofany ze służby amerykańskiej 23 grudnia i przekazany Wielkiej Brytanii zgodnie z umową "Niszczyciele za Bazy".
Okręt służył w Royal Navy jako HMS "Ludlow" do czasu wycofania ze służby w czerwcu 1945. Po wycofaniu stary niszczyciel został 15 lipca 1945 wyrzucony na plażę w pobliżu Fidra Island, Firth of Forth w celu użycia jako okręt cel dla samolotów RAFu ćwiczących ataki rakietowe. Według źródeł pierwsza salwa trafiła go poniżej linii wodnej i zatopiła. Wrak spoczywa w pobliżu plaży Yellowcraigs na głębokości 6 metrów (Ord Survey NT 522 861) i pomimo tego że znajduje się już w złym stanie, jego szczątki nadal są widoczne tuż pod powierzchnią w czasie odpływu.
Nazwa jednostki została skreślona z amerykańskiej listy okrętów floty 8 stycznia 1941.
[edytuj] Bibliografia
Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships.
"Caldwell" • "Craven" • "Gwin" • "Conner" • "Stockton" • "Manley"