Uwe Rahn
Z Wikipedii
Uwe Rahn (ur. 21 maja 1962) były piłkarz niemiecki, występujący na pozycji pomocnika i napastnika.
Rahn w pierwszej połowie lat osiemdziesiątych był jednym z największych talentów piłkarskich Europy. Przeszedł przez najważniejsze szczeble drużyn młodzieżowych, a w 1984 reprezentował RFN na Igrzyskach Olimpijskich w Los Angeles.
Był już wtedy uznanym zawodnikiem Bundesligi. Występował jako środkowy, ofensywny pomocnik.
Bramkostrzelny, niezwykle uzdolniony technicznie, z nieprzeciętnym instynktem ofensywnym, szybko stał się liderem Borussii Mönchengladbach, klubu, w którym stawiał pierwsze poważne kroki.
17 października 1984 zadebiutował w pierwszej reprezentacji w meczu ze Szwecją i wpisał się na listę strzelców. Wydawało się, że będzie kluczową postacią w kadrze prowadzonej przez świeżo nastałego selekcjonera Franza Beckenbauera. Tak się jedak nie stało. Z biegiem czasu odgrywał coraz mniejszą rolę. W 1986 pojechał na mistrzostwa świata do Meksyku, ale nie zagrał ani sekundy.
Tymczasem w rozgrywkach ligowych Rahn urastał do rangi wielkiej gwiazdy. Przekwalifikowany na napastnika, w 1987 zdobył koronę króla strzelców i otrzymał tytuł najlepszego piłkarza roku w Zachodnich Niemczech.
Opinia publiczna i środowiska piłkarskie wrzały. Zewsząd naciskano, a wręcz żądano by Rahn stał się liderem reprezentacji narodowej. Jednak dumny Beckenbauer nie widział w niej miejsca dla bożyszcza tłumów. Sporadycznie dawał mu szansę ale bez przekonania. Ostatni mecz w barwach narodowych Rahn rozegrał 23 września 1987 z Danią.
Jak pokazała przyszłość, Beckenbauer nie mylił się. Nietrafione transfery, problemy z kontuzjami i nonszalanckie podejście do zawodu sprawiły, że wkrótce Rahn był już tylko cieniem piłkarza sprzed zaledwie dwóch, trzech lat.
W latach dziewięćdziesiątych blondwłosy zawodnik całkowicie zszedł z pierwszych stron gazet. Opuściszy bez żalu Bundesligę, jesienią 1993 przeniósł się do nowo sformowanej zawodowej ligi japońskiej J-League, gdzie przez półtora roku bronił barw Urawa Red Diamonds. Najpierw jako pomocnik, potem obrońca.
Po tym okresie, w ciszy i zapomnieniu zakończył karierę.
[edytuj] Zawodowa kariera:
- do 1980 SV Waldhof Mannheim
- 1980 – 1988 Borussia Mönchengladbach
- 1988 – 1989 FC Köln
- wiosna 1989 Borussia Mönchengladbach
- 1989 – 1990 FC Köln
- 1990 – 1991 Hertha Berlin
- 1991 – 1992 Fortuna Düsseldorf
- 1992 – 1993 Eintracht Frankfurt
- jesień 1993 – styczeń 1995 Urawa Red Diamonds
- Liczba meczów w Bundeslidze: 318
- Liczba goli w Bundeslidze: 107
- Liczba meczów w reprezentacji: 14
- Liczba goli w reprezentacji: 5
[edytuj] Sukcesy:
- Najwyższa pozycja w Bundeslidze: 2 (1989 1990)
- Król strzelców Bundesligi: 1987
- Piłkarz roku RFN: 1987
1964: Seeler (30) • 1965: Brunnenmeier (24) • 1966: Emmerich (31) • 1967: G. Müller (28) • 1968: Löhr (27) • 1969: G. Müller (30) • 1970: G. Müller (38) • 1971: Kobluhn (24) • 1972: G. Müller (40) • 1973: G. Müller (36) • 1974: G. Müller, Heynckes (30) • 1975: Heynckes (27) • 1976: Klaus Fischer (29) • 1977: D. Müller (34) • 1978: G. Müller, D. Müller (24) • 1979: K. Allofs (22) • 1980: Rummenigge (26) • 1981: Rummenigge (29) • 1982: Hrubesch (27) • 1983: Völler (23) • 1984: Rummenigge (26) • 1985: K. Allofs (26) • 1986: Kuntz (22) • 1987: Rahn (24) • 1988: Klinsmann (19) • 1989: T. Allofs, Wohlfarth (17) • 1990: Andersen (18) • 1991: Wohlfarth (21) • 1992: Walter (22) • 1993: Yeboah, Kirsten (20) • 1994: Yeboah, Kuntz (18) • 1995: Herrlich, Basler (20) • 1996: Bobic (17) • 1997: Kirsten (22) • 1998: Kirsten (22) • 1999: Preetz (23) • 2000: Max (19) • 2001: Barbarez, Sand (22) • 2002: Max, Amoroso (18) • 2003: Christiansen, Elber (21) • 2004: Ailton (28) • 2005: Mintál (24) • 2006: Klose (25) • 2007: Gekas (20) • 2008: Toni (24)
1 Schumacher • 2 Briegel • 3 Brehme • 4 K.Förster • 5 Herget • 6 Eder • 7 Littbarski • 8 Matthäus • 9 Völler • 10 Rummenigge • 11 Magath • 12 Stein • 13 Allgöwer • 14 Berthold • 15 Augenthaler • 16 Thon • 17 Jakobs • 18 Rahn • 19 Allofs • 20 Hoeneß • 21 Rolff • 22 Immel • Trener: Beckenbauer