Vabank II czyli riposta

Z Wikipedii

Vabank II czyli riposta
Oryginalny tytuł	Vabank II czyli riposta
Gatunek	komedia kryminalna
Kraj produkcji	Polska
Język	pl
Główne role	Jan Machulski Bronisław Wrocławski Witold Pyrkosz Leonard Pietraszak Jacek Chmielnik Krzysztof Kiersznowski
Data premiery	6 maja 1985
Czas trwania	101 min
Produkcja
Reżyseria	Juliusz Machulski
Scenariusz	Juliusz Machulski
Muzyka	Henryk Kuźniak
Zdjęcia	Jerzy Łukaszewicz
Scenografia	Andrzej Przedworski
Kostiumy	Gabriela Star-Tyszkiewicz
Montaż	Mirosława Garlicka
Produkcja	Studio Filmowe "Kadr"
Nagrody
Henryk Kuźniak Gdańsk (Festiwal Polskich Filmów Fabularnych) - nagroda za muzykę 1985
Vabank II czyli riposta na IMDb

Vabank II czyli riposta - polski film fabularny zrealizowany w 1984 r. przez Juliusza Machulskiego, sequel jego debiutanckiej komedii Vabank.

[edytuj] Obsada

Jan Machulski - Henryk Kwinto
Leonard Pietraszak - Gustaw Kramer
Witold Pyrkosz - J. J. Duńczyk
Krzysztof Kiersznowski - Nuta
Jacek Chmielnik - Moks
Elżbieta Zającówna - Natalia
Ewa Szykulska - Marta Rychlińska
Ania Guzek - Justysia, córka Marty Rychlińskiej
Bronisław Wrocławski - Edward Sztyc
Józef Para - komisarz Przygoda
Ryszard Kotys - Melski
Zbigniew Geiger - Stawiski sekretarz, Kramera
Józef Jaworski - Tędlarz
Grzegorz Heromiński - asystent komisarza Przygody
Marek Walczewski - Twardijewicz, dyrektor więzienia na Sikawie
Beata Tyszkiewicz - baronowa, fałszywa hrabina Żwirska
Jerzy Matula - Janusz "Kruca bomba"
Jan Paweł Kruk - specjalista od mokrej roboty znaleziony przez Stawiskiego

[edytuj] Fabuła

Uwaga! W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

Kramer, przy pomocy poznanego w więzieniu Sztyca, brawurowo ucieka z więzienia. Ale zanim wyjedzie za granicę, musi zrealizować to o czym marzył przez lata odsiadki - zemścić się na Kwincie. Zatrudnia zabójcę Tędlarza i porywając córkę Rychlińskiej, zastawia pułapkę na Kwintę. Zamyka go w piwnicy Stawiskiego i wzywa policję. Niemniej riposta nie do końca się udaje, a Kwinto okazuje się bardzo przewidujący. Wydostaje się z pułapki, a co więcej - angażując studio filmowe Duńczyka powoduje, że ucieczka Kramera do Szwajcarii okazuje się tylko wycieczką do Zegrza. Nieuczciwy bankier ponownie trafia do więzienia, a Kwinto z Duńczykiem opróżniają jego szwajcarskie konto.