Vietcong
Z Wikipedii
Vietcong, Viet Cong, (Việt Cộng) - nazwa używana przez żołnierzy amerykańskich, a potem przez światowe media, na określenie partyzantów należących do Narodowego Frontu Wyzwolenia Wietnamu w czasie wojny wietnamskiej.
Nazwa Vietcong jest skrótem frazy z języka wietnamskiego Việt Nam Cộng Sản, czyli "Wietnamski Komunista." Pierwotnie terminem tym określano armię partyzancką o nazwie Ludowe Zbrojne Siły Wyzwoleńcze, zbrojne ramię Narodowego Frontu Wyzwolenia Wietnamu Południowego (po wietnamsku Mặt Trận Giải Phóng Miền Nam Việt Nam) lub Narodowego Frontu Wyzwolenia. Na obszarach pod jego kontrolą NFW obejmował także kadry cywilne, m.in. przywódców wiosek, urzędników i nauczycieli. Termin Vietcong uważano niekiedy za uwłaczający, aczkolwiek od czasu wojny wietnamskiej jest on znacznie lepiej znany niż Narodowy Front Wyzwolenia. Sam NFW nigdy nie określał się mianem Vietcongu, utrzymując, wbrew twierdzeniom rządu południowowietnamskiego, że nie jest to ruch komunistyczny, lecz front narodowy, skupiający wszystkie siły przeciwne oficjalnej władzy, zarówno komunistycznej proweniencji, jak i nie związane z komunistami. Rząd prezydenta Ngo Dinh Diema uważał za komunistów wszystkich swoich politycznych oponentów.
W terminologii amerykańskiej Vietcong był sukcesorem nazwy Viet Minh, określającej siły kierowane przez Ho Chi Minha w walce o wyzwolenie Wietnamu spod dominacji kolonialnej Francji, w pierwszej wojnie indochińskiej, od 1945 do 1954 roku. Jednak, w odróżnieniu od Viet Minh, który obejmował wszystkie siły walczące przeciwko Francji, Vietcong odnosił się jedynie do sił partyzanckich w Wietnamie Południowym. Regularna armia Wietnamu Północnego nosiła nazwę Ludowa Armia Wietnamu. Vietcong aktywnie walczył z siłami USA i ARVN, korzystając ze wsparcia DRW, ZSRR i CHRL. Ważnym momentem była ofensywa "Tet" w 1968r., kiedy to komunistyczni partyzanci zaatakowali min. Sajgon , i pomimo militarnej klęski wygrali propagandowo i politycznie. Partyzanci z Vietcongu mają na sumieniu (tak jak żołnierze regularnej armii DRW) liczne zbrodnie wojenne i zbrodnie przeciwko ludzkości. W 1967r. Vietcong zamordował 252 wietnamskich cywili z wioski Dak Son w prowincji Phuc Long. W lutym 1968r. partyzanci dopuścili się największej ze zbrodni-masakry w Hue, gdzie zamordowali 3 000-4 500 osób, przeważnie inteligencję, policjantów, urzędników i kilku cudzoziemców. W 1970r. w wiosce Phu Tan, niedaleko Da Nang zamordowano 100 cywilów. Tylko w 1970r. Viecong zamordował aż 25 000 ludzi. Ogółem w czasie wojny w Wietnamie Vietcong wymordował 33 000 ludzi, a 58 000 porwał.
W 1969 roku Front Narodowy utworzył tymczasową Republikę Wietnamu Południowego, która stała się rzeczywistością dopiero po upadku Sajgonu w 1975 roku, przed zjednoczeniem kraju w 1976 roku - pod przywództwem Komunistycznej Partii Wietnamu - któremu nadano nazwę Socjalistyczna Republika Wietnamu.
Wojskowi amerykańscy twierdzili niejednokrotnie, że Vietcong ukrywa się wśród ludności cywilnej, wskutek czego wojska amerykańskie nie mogły odróżnić partyzantów od cywilów (podobna sytuacja ma miejsce np w czasie wojny afgańskiej, w latach 2001-2006). Oficjalną polityką Stanów Zjednoczonych w czasie wojny wietnamskiej było traktowanie wszystkich złapanych partyzantów Vietcongu i żołnierzy północnowietnamskich zgodnie z Konwencją Genewską z 1949 roku.
