Voodoo Graphics

Z Wikipedii

Akcelerator grafiki Diamond Monster 3D Voodoo Graphics z kablem łączącym z kartą obsługującą tryb 2D

Voodoo Graphics (nazwa kodowa SST-1, znany później jako Voodoo 1) jest to nazwa akceleratora 3D firmy 3Dfx Interactive. Produkowany był w wymiarze 0,50 μm i zbudowany z ok. 1 miliona tranzystorów.

[edytuj] Podłoże historyczne

Voodoo pojawił się w sierpniu 1996 roku (data premiery), ale prawdziwie dostępny stał się dopiero w 1997. Jest on jednym z pierwszych akceleratorów 3D. Ze względu na fakt, że był to pierwszy układ na rynku komputerów osobistych, który w tak szerokim zakresie wspomagał generowanie obrazu trójwymiarowego, często mówi się, że jest to pierwszy akcelerator 3D. Dzięki jego zastosowaniu wydajność maszyny w zastosowaniach obróbki grafiki trójwymiarowej wzrastała trzykrotnie (w przypadku maszyny z procesorem Pentium 200 MHz z technologią MMX). Można przyjąć, że od Voodoo Graphics rozpocząła się na dobre era pełnego trójwymiaru w komputerach osobistych.

[edytuj] Dane techniczne

Na Voodoo składały się dwa układy: Texelfx i Pixelfx znajdujące się na karcie rozszerzeń PCI 2.1. Wyposażony był najczęściej w 4 do 6 MB pamięci EDO DRAM o 64-bitowej szerokości szyny danych, która podzielona była na dwa bufory: 2 MB na bufor ramki oraz 2 do 4 MB na pamięć tekstur, ale najbardziej rozpowszechnione wersje posiadały 4 MB pamięci. Voodoo był taktowany zegarem 50 MHz (chociaż sprzedawane były wersje z zegarem ustawionym do 60 MHz) i standardowo pracował z układem RAMDAC pracującym z częstotliwością 110 MHz. Do pracy Voodoo wymagał dodatkowej, dowolnej karty graficznej 2D. Obie karty łączyło się specjalnym zewnętrznym kablem. Podczas pracy w trybie dwuwymiarowym karta Voodoo jedynie przekazywała obraz z karty obsługującej 2D do monitora. Podczas przejścia w tryb 3D karta dwuwymiarowa była wyłączana, a włączany był Voodoo.

Voodoo potrafił pracować w rozdzielczościach 640x480 (przy 120 Hz) oraz 800x600 (po modyfikacjach w rejestrze; w wersji 6 MB). Chociaż przetwarzał obraz w 24-bitowej palecie kolorów, wyświetlał obraz jedynie w 16-bitowej palecie kolorów. Cechował się wydajnością mapowania 45 megapikseli/sek oraz 1 milionem trójkątów na sekundę.

Firma 3Dfx opracowała specjalne API dla Voodoo nazwane Glide. Później pojawiły się sterowniki MiniGL oraz Direct3D.

[edytuj] Obecność na rynku

Voodoo nie za długo istniał na rynku, ponieważ już w 1997 roku, czyli tym samym kiedy Voodoo Graphics zaczął być faktycznie dostępny, firma 3Dfx wypuściła jego następcę Voodoo 2.

[edytuj] Wspierane efekty graficzne

Voodoo Graphics wspomagał między innymi następujące efekty graficzne:

• Korekcja perspektywy
• Bi-linearne filtrowanie tekstur
• Level of detail (LOD) MIP mapping
• Sub-pixel correction
• Cieniowanie metodą Gourauda
• Anti-aliasing
• 16-bitowy bufor głębokości
• Alpha blending (efekt przezroczystości)
• Efekt mgły
• Nakładanie wielu tekstur, ich przenikanie i animowanie

[edytuj] Zobacz też

• 3Dfx Interactive
• Voodoo 2

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Voodoo Graphics PCI (en)
• Hardware Review: 3Dfx Graphics Card (en)