Wężymord stepowy
Z Wikipedii
Wężymord stepowy | |||||||||||||||||||||||||||||
Systematyka wg Reveala | |||||||||||||||||||||||||||||
Domena | jądrowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Królestwo | rośliny | ||||||||||||||||||||||||||||
Podkrólestwo | naczyniowe | ||||||||||||||||||||||||||||
Nadgromada | nasienne | ||||||||||||||||||||||||||||
Gromada | okrytonasienne | ||||||||||||||||||||||||||||
Klasa | Rosopsida | ||||||||||||||||||||||||||||
Rząd | astrowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Rodzina | astrowate | ||||||||||||||||||||||||||||
Rodzaj | wężymord | ||||||||||||||||||||||||||||
Nazwa systematyczna | |||||||||||||||||||||||||||||
'Scorzonera purpurea' L. | |||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Galeria zdjęć i grafik |
Wężymord stepowy (Scorzonera purpurea) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny astrowatych. W Polsce jest rośliną rzadką, występuje wyłącznie na niżu, częściej w południowej części kraju, na północy wyłącznie wzdłuż Odry i Wisły.
Spis treści |
[edytuj] Morfologia
- Łodyga
- Wzniesiona, delikatnie wełnisto owłosiona i przeważnie nierozgałęziająca się. Najczęściej ma wysokość 30–50 cm.
- Kłącze
- Gęsto rozgałęziające się.
- Liście
- Liczne liście odziomkowe, oprócz nich nieliczne i rzadko wyrastające liście łodygowe. Wszystkie są równowąskie, ostro zakończone i rynienkowate, spodem szare i delikatnie owłosione. Nasadą obejmują łodygę i mają prawie równoległą nerwację.
- Kwiaty
- Na jednej łodydze wyrasta z kątów liści na długiej i wzniesionej szypułce 1–5 koszyczków. Ich okrywa jest dwukrotnie krótsza od całego koszyczka i w dolnej części wełnisto owłosiona. Składa się z kilku warstw dachówkowato zachodzących na siebie i tępo zakończonych listków o jajowatym kształcie. Wszystkie kwiaty w koszyczku są języczkowe. Mają różowy kolor, a ich języczki są dwukrotnie dłuższe od rurki. Puch kielichowy złożony z więcej niż 2 rzędów poplątanych włosów. Pachnące wanilią kwiaty zapylane są przez owady. Roślina kwitnie od maja do lipca.
- Korzeń
- Szyjka korzenia okryta jest grubą warstwą obumarłych liści.
[edytuj] Ekologia
Porasta suche, trawiaste zbocza, murawy, rzadkie zarośla. Preferuje ciepłe miejsca. Hemikryptofit.
W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla O. Festucetalia valesiacae, Ass. Adonido-Brachypodietum, Ass. Seslerio-Scorzoneretum[1]
[edytuj] Zagrożenia i ochrona
Roślina objęta jest w Polsce ścisłą ochroną gatunkową. W Czerwonej liście roślin i grzybów Polski jest umieszczona w grupie gatunków narażonych na wyginięcie (kategoria zagrożenia V)[2]
[edytuj] Przypisy
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- ↑ Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki: Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Kraków: IB PAN, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
[edytuj] Bibliografia
- Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
- Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin Polski niżowej. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2006. ISBN 83-01-14342-8.