Władysław Kohman-Floriański

Z Wikipedii

Władysław Kohman-Floriański (ur. 8 września 1880 w Brzeżanach w woj. tarnopolskim, zm. 21 lipca 1952 w Gdańsku) - inżynier budowy maszyn, wykładowca Politechniki Lwowskiej i - po 1945 wykładowca i profesor nadzwyczajny Politechniki Gdańskiej.

Był synem znanego śpiewaka operowego, Władysława Kohmana, który występował pod pseudonimem Floriański. W 1898 ukończył szkołę realną w Pradze, po czym podjął studia na Wydziale Budowy Maszyn politechniki w Pradze. Dwukrotnie przerywał studia w celu odbycia praktyki w przemyśle, pogłębiając praktyczną i teoretyczną wiedzę w dziedzinie techniki lotniczej i samolotowej. W 1912 uzyskał dyplom inżyniera budowy maszyn i podjął pracę asystenta w katedrze budowy maszyn Politechniki Lwowskiej.
Był konstruktorem pojazdów samochodowych, maszyn kolejowych, wespół z bratem Tadeuszem w latach 1913-1914 zbudował jeden z pierwszych polskich samolotów (przed ukończeniem montażu, po wybuchu I wojny światowej zdobyty przez Rosjan i przez nich oblatany oraz używany do lotów rozpoznawczych we Lwowie^[1]). W 1917 prowadził rekonstrukcję instalacji maszynowych Teatru Miejskiego we Lwowie, w 1919 zbudował dwa wagony motorowe dla wspomagania węzła kolejowego we Lwowie. Od 1921 wykładał maszynoznawstwo ogólne i młynarstwo zbożowe na Wydziale Mechanicznym PLw. Po II wojnie światowej zmuszony do wyjazdu ze Lwowa przeniósł się do Gdańska i podjął pracę wykładowcy na Politechnice Gdańskiej.
Przez 40 lat swej działalności był bardzo aktywny jako inżynier budowy maszyn, wykazywał także duże zainteresowanie sztukami plastycznymi, grafiką i malarstwem. Był przejściowo scenografem Teatru Miejskiego we Lwowie.

Przypisy

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Życiorys prof. nadzw. mgr. inż. Władysława Mariana Floriańskiego-Kohmanna na stronie Wydziału Chemii Politechniki Gdańskiej]

To jest tylko zalążek artykułu biograficznego. Jeśli możesz, rozbuduj go.