Tarnopol

Z Wikipedii

Ten artykuł dotyczy miasta na Ukrainie. Zobacz też: Tarnopol – wieś w województwie podlaskim, w powiecie hajnowskim, w gminie Narewka.

Współrzędne: 49°34' N 25°36' E49.5666667 25.6 (Tarnopol)

Tarnopol


Herb Tarnopola	Flaga Tarnopola

Ukraina

Roman Zastawnyj

59 km²

Położenie

49° 34' N
25° 36' E

Ludność (2004)
• liczba ludności
• gęstość

221 300
3831 os./km²

+380 352

46000-

Radom

Położenie na mapie kraju

Tarnopol

Strona internetowa miasta

położenie na mapie województwo tarnopolskiego w roku 1939

Tarnopol (ukr. Тернопіль,Ternopil, do 1944 ukr. Тарнопіль,Tarnopil) – miasto obwodowe w zachodniej Ukrainie, nad rzeką Seret (dopływ Dniestru). 221,3 tys. mieszkańców (2004). Od 1996 r. miasto partnerskie Radomia, a od grudnia 2005 r. Chorzowa.

[edytuj] Historia

Od XIV wieku do 1772 roku w granicach Polski. 1772-1809 i 1815-1918 w granicach Austrii i Austro-Węgier. Od 1918 do 1939 roku ponownie w granicach Polski. 1939-1941 i 1944-1991 w granicach Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. 1941-1944 w Generalnym Gubernatorstwie. Od 1991 roku na Ukrainie.

W 1540 Jan Amor Tarnowski założył tu miasto i twierdzę, w 1548 król Zygmunt I Stary nadał osadzie prawa miejskie. W 1672 i 1675 zniszczony przez wojska tatarskie i tureckie.

Po I rozbiorze Polski przeszedł pod władze Austrii, by w 1809 roku przejść do 1815 roku we władanie Rosji. Na mocy postanowień kongresu wiedeńskiego powrócił do Austrii. Otwarcie linii kolejowej do Lwowa (1870), a rok później do granicy państwowej w Podwołoczyskach stało się katalizatorem rozwoju miasta. W 1880 roku Tarnopol liczył już około 26 tys. mieszkańców, których połowę stanowiły osoby wyznania mojżeszowego. W 1901 roku oddano do użytku sieć elektryczną oraz rozpoczęto budowę systemu kanalizacyjnego.

W czasie I wojny światowej okupowany w latach 1914-1917 przez Rosję. W wyniku akcji ukraińskich działaczy niepodległościowych 1 października 1918 Tarnopol zostaje włączony do Zachodnioukraińskiej Republiki Narodowej. Następnie w lipcu 1919 roku, zostaje zajęty przez odrodzoną Polskę. Od 1921 roku był siedzibą województwa tarnopolskiego. W 1939 roku liczył 40 tys. mieszkańców.

We wrześniu 1939 miasto zajęte przez wojsko radzieckie, włączone do Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej jako stolica obwodu. W latach 1941-1944 siedziba powiatu w dystrykcie galicyjskim Generalnego Gubernatorstwa. Podczas tej okupacji dokonano eksterminacji zamieszkującej Tarnopol ludności żydowskiej, która stanowiła 40% mieszkańców miasta. 15 kwietnia 1944 po oblężeniu nastąpiło zajęcie przez wojska sowieckie.