Władysław Matuszkiewicz

Z Wikipedii

Władysław Józef Matuszkiewicz (ur. 11 kwietnia 1921 we Lwowie) – botanik, fitosocjolog.

Syn Władysława Filipa i Marii Stefanii Matuszkiewicz. Dzieciństwo spędził w Częstochowie, a w połowie lat 30. powrócił wraz z rodziną do Lwowa. Uczęszczał do Państwowego Gimnazjum Męskiego im. Króla Kazimierza Wielkiego we Lwowie. Uczęszczał na kurs w Instytucie Wyższej Kultury Religijnej we Lwowie. Zdał maturę w 1939 r.

W czasie okupacji niemieckiej podczas II wojny światowej pracował w Instytucie Tyfusowym prof. Rudolfa Weigla (gdzie poznał swą przyszłą żonę). Ukończył Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie na tajnych nauczaniach. Uczeń profesora Stanisława Kulczyńskiego. W 1945 r. bierze ślub z Anielą Sadłowską. W 1946 r. wyjeżdża ze Lwowa do Wrocławia, gdzie podejmuje pracę na tamtejszym uniwersytecie. 12 grudnia 1946 r. rodzi mu się syn, Jan Marek Matuszkiewicz. W 1947 r. przenosi się na Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie (Wydział Farmaceutyczny oraz Wydział Rolny). Wskutek zmian organizacyjnych przez krótki okres czasu pracował na Akademii Medycznej i Akademii Rolniczej. W 1949 r. rodzi mu się córka, Aniela Jadwiga Matuszkiewicz. W 1952 r. przechodzi na Uniwersytet Warszawski, zajmuje się rozwijaniem Białowieskiej Stacji Geobotanicznej Uniwersytetu Warszawskiego w Białowieży. Na początku 1953 r. przeprowadza się z rodziną do Milanówka.

Kariera naukowa: magister Uniwersytetu Jana Kazimierza (1944 r.), doktor Uniwersytetu Marii Curie – Skłodowskiej (1947 r.), habilitacja na Uniwersytecie Jagiellońskim (1952 r.) Profesor nadzwyczajny od 1955 r., profesor zwyczajny od 1972 r. Członek Polskiego Towarzystwa Botanicznego od 1946 r. (Krajowy Członek Honorowy), członek Zarządu Głównego PTB (1965-1981), przewodniczący Sekcji Geobotaniki PTB (1965-1984). Współpracownik profesora Tüxena z Niemiec. W latach 1953-1992 członek Komitetu Botaniki Polskiej Akademii Nauk, oraz Komitetu Ekologii PAN w latach 1953-1983. W latach 1976-1984 członek Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej ds. Kadr Naukowych. Wieloletni wykładowca na Uniwersytecie Warszawskim. Wspominany przez studentów jako surowy ale sprawiedliwy. Członek Komitetu Obywatelskiego "Solidarności" w Milanówku. Jeden z założycieli liceum społecznego w Milanówku. Prowadził wykłady z historii Kościoła w milanowskiej rzymskokatolickiej Parafii Św. Jadwigi Śląskiej.

Najważniejsze wyróżnienia: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1973 r.), Medal "Za Zasługi dla Milanówka" (1990 r.), Medal 40-lecia Polski Ludowej (1984 r.), nagroda im. R. Tüxena Miasta Rinteln (1987 r.), nagroda PAN (1990 r.). W 1995 r. odznaczony wraz z żoną Medalem "Za Długoletnie Pożycie Małżeńskie".

Jego sztandarowym dziełem jest "Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski". Jest autorem wielu dzieł z dziedziny fitosocjologii i ekologii rośliń. Tłumacz niemieckich botanicznych prac naukowych na język polski.

30 września 2004 r. umiera jego żona Aniela Matuszkiewicz, a 6 kwietnia 2005 r. córka Aniela Jadwiga Matuszkiewicz.

[edytuj] Źródła

• Złota księga nauki polskiej.
• Wspomnienia Profesora, jego rodziny i współpracowników.