Stanisław Kulczyński

Z Wikipedii

Stanisław Leon Kulczyński (ur. 9 maja 1895 w Krakowie, zm. 12 lipca 1975 w Warszawie) - botanik, działacz polityczny.

Spis treści 1 Biografia 2 Kariera naukowa 3 Działalność społeczna 4 Działalność polityczna 5 Linki zewnętrzne

[edytuj] Biografia

Był synem Władysława, zoologa, specjalisty w dziedzinie pajęczaków, prof. Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Ukończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1924 objął i zorganizował Katedrę Systematyki i Morfologii Roślin Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, początkowo jako profesor nadzwyczajny, od 1930 profesor zwyczajny. W 1935 został członkiem korespondentem PAU, w 1936 wybrano go rektorem Uniwersytetu Jana Kazimierza. Jako jedyny z rektorów przeciwstawił się gettu ławkowemu co doprowadziło do jego odwołania z funkcji rektora. W czasie wojny był delegatem Rządu RP na wychodźstwie na Obszar Lwowski. Lwów opuścił w 1941 (wraz z Karoliną Lanckorońską). Zamieszkał w Krakowie, gdzie zajmował się tajnym nauczaniem na Uniwersytecie Jagiellońskim. 10 maja 1945 przybył do Wrocławia, gdzie rozpoczął odbudowę uniwersytetu. Został wybrany pierwszym rektorem połączonych: Uniwersytetu i Politechniki w latach 1945 - 1951. W 1945 został członkiem rzeczywistym PAU; od 1952 członkiem rzeczywistym PAN. W 1963 roku Uniwersytet Wrocławski, a w 1965 roku Politechnika Wrocławska przyznały mu tytuł doktora honoris causa.

[edytuj] Kariera naukowa

• 1918-1924 pracownik naukowy Uniwersytetu Jagiellońskiego,
• 1924-1939 prof. Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie (1936-1937 rektor), w czasie pierwszej okupacji sowieckiej 1939-1941 prof. Uniwersytetu im. I. Franko we Lwowie.
• Od 1941 w Krakowie, pracował jako rzeczoznawca przy Izbie Rolniczej.
• 1945-1969 prof. Uniwersytetu Wrocławskiego,
• 1945-1952 rektor Uniwersytetu i Politechniki we Wrocławiu.

W pracy naukowej zajmował się systematyką roślin, ekologią, fitosocjologią (głównie Tatr) i paleobotaniką; autor m.in. Torfowiska Polesia (tom I-II, 1939-1940); współautor (wraz z Władysławem Szaferem i Bogumiłem Pawłowskim) doskonałego klucza do oznaczania polskich roślin naczyniowych: Rośliny Polskie.

[edytuj] Działalność społeczna

• 9 lipca 1946 został mianowany przez wojewodę dolnośląskiego tymczasowym opiekunem zbiorów Ossolineum. Podjął decyzję o oddaniu na potrzeby przyszłego Ossolineum budynku dawnego gimnazjum Św. Macieja, użytkowanego przez Uniwersytet, zorganizował przyjęcie zbiorów lwowskich we Wrocławiu i odpowiednio je zabezpieczył. W październiku 1946 zorganizował Towarzystwo Przyjaciół Ossolineum we Wrocławiu, którego został prezesem Zarządu. Funkcję tę sprawował aż do zawieszenia działalności Towarzystwa w 1949.

[edytuj] Działalność polityczna

• Od 1938 był członkiem Klubów Demokratycznych, od 1939 SD. Należał do kierownictwa stronnictwa - 1949-1969 członek Centralnego Komitetu, 1949-1954 członek Komitetu Politycznego CK, 1954-1969 członek Prezydium CK, 1946-1954 wiceprzewodniczący Rady Naczelnej SD, 1954-1956 wiceprzewodniczący CK, 1956-1969 stał na czele partii jako przewodniczący CK. Od 1969 honorowy prezes SD.
• 1952-1956 wicemarszałek Sejmu, 1956-1969 zastępca przewodniczącego Rady Państwa.
• 1946-1972 poseł do KRN, na Sejm Ustawodawczy i Sejm PRL, był przewodniczącym Komisji Spraw Zagranicznych (1952-1956 i 1961-1969) oraz Komisji Nadzwyczajnej Ziem Zachodnich (1957-1961).
• 1955-1967 przewodniczący Rady Naczelnej Towarzystwa Łączności z Polonią Zagraniczną "Polonia",
• 1957-1971 przewodniczący Rady Naczelnej Towarzystwa Rozwoju Ziem Zachodnich.
• 1958-1975 wiceprzewodniczący Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu,
• 1958-1973 przewodniczący Ogólnopolskiego Komitetu Pokoju.
• 1964 odznaczony orderem Budowniczych Polski Ludowej.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Magdalena Bajer - Kulczyńscy