Władysław Szczepański (duchowny)
Z Wikipedii
Ks. dr Władysław Szczepański TJ (ur. 1877, zm. 1927 w Innsbrucku[1]) - polski duchowny, biblista, archeolog i orientalista, profesor Papieskiego Instytutu Biblijnego w Rzymie i Uniwersytetu Warszawskiego.
Spis treści |
[edytuj] Biografia
Polski Jezuita i badacz wschodu. Jego wyprawy badawcze zaowocowały szeregiem prac naukowych z orientalistyki i archeologii. Przez dziewięć lat był wykładowcą palestynologii w Rzymie, a następnie (od 1918) archeologię i Pismo Święte na Uniwersytecie Warszawskim.
Zmarł w drodze do Jerozolimy, gdzie miał objąć kierownictwo nowego Instytutu Biblijnego.
[edytuj] Publikacje (wybrane)
- Geographia historica Palestinae antiquae, 1912
- Palestyna przedhistoryczna, 1912
- Bóg - człowiek w opisie ewangelistów. Nowy, synoptyczny przekład czterech ewangelii w jednej na podstawie tekstu greckiego z objaśnieniami., Rzym, 1914
- Jeruzalem i Jerycho w świetle dziejów i wykopalisk - cztery odczyty, wyd. Gebethner i Sółka w Krakowie, 1917
- Najstarsze cywilizacje wschodu klasycznego - Egipt wyd. Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, 1922
- Najstarsze cywilizacje wschodu klasycznego - Babilon wyd. Książnica Polska, Warszawa - Lwów, 1923
- Egea i Hatti, 1923
- Palestyna po wojnie światowej, 1924
- Jezus z Nazaretu w świetle krytyki, 1925
- Impedimenta matrimonialia apud Hebraeos et in jure canonico, 1925
Przypisy
[edytuj] Bibliografia
- Wielka Ilustrowana Encyklopedja Powszechna, Gutenberg, Kraków, reprint: Moskwa, 1995, t. XVI ISBN 83-86381-13-2
