Orientalistyka

Z Wikipedii

Orientalistyka - nauka o kulturach orientalnych - językach, literaturze, sztuce, historii, społeczeństwie, życiu codziennym i obyczajach, polityce, religii, filozofii itp. Na ogół przyjmuje się, że odnosi się do kultur (ludów, cywilizacji) Orientu, czyli Azji, Bliskiego Wschodu, Maghrebu, a często także rozszerza się ją o obszar tzw. Czarnej Afryki, w interpretacjach skrajnych (np. francuska, zob. INALCO) obejmuje też kultury Oceanii, a nawet Europy Środkowo-Wschodniej.

Spis treści 1 Dziedziny orientalistyki 2 Organizacja instytucjonalna orientalistyki 2.1 Nauczanie 2.1.1 W Polsce (historycznie i dzisiaj) 2.1.2 Na świecie 2.2 Prezentacja wyników badań 2.2.1 Stowarzyszenia naukowe 2.2.2 Czasopisma orientalistyczne 2.2.2.1 Polskie 2.2.2.2 Zagraniczne 3 Źródła polskie

[edytuj] Dziedziny orientalistyki

Orientalistyka nie jest dziedziną jednorodną. Ze względu na bogactwo jej przedmiotu wyróżnia się w niej następujące dziedziny określone geograficznie czy cywilizacyjnie:

• filologia starożytnego Bliskiego Wschodu, na którą składają się sumerologia, asyrologia, hetytologia i egiptologia
• hebraistyka, biblistyka, qumranologia i judaistyka
• arabistyka i islamistyka
• armenistyka
• iranistyka
• kurdologia
• indologia (inaczej indianistyka) i cyganologia
• kartwelistyka (inaczej kartwelologia)
• kaukazologia
• buddologia
• tybetologia
• sinologia (inaczej chinoznawstwo)
• koreanistyka
• japonistyka (inaczej japonologia), ajnologia i riukiuanistyka
• wietnamistyka
• turkologia i turkmenistyka
• karaimoznawstwo
• mongolistyka
• malaistyka
• etiopistyka (inaczej abisynistyka)
• afrykanistyka
• semitystyka (inaczej semitologia)

Dziedzinami, które są słabo zorganizowane i nie posiadają swoistej nazwy są:

• filologie i kulturoznawstwo ludów Indochin i Birmy
• filologie i kulturoznawstwo ludów Kaukazu
• filologie i kulturoznawstwo ludów Syberii (niekiedy dołącza się tu także Eskimosów czyli Inuitów, choć badaniem ich kultur zajmuje się raczej amerykanistyka).

[edytuj] Organizacja instytucjonalna orientalistyki

[edytuj] Nauczanie

[edytuj] W Polsce (historycznie i dzisiaj)

• Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie - Instytut Orientalistyczny
• Uniwersytet Jagielloński w Krakowie - Instytut Filologii Orientalnej
• Uniwersytet Warszawski im. J. Piłsudskiego - Wydział Orientalistyczny
• Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu - Instytut Orientalistyczny
• Zarząd Samorządu Studentów Instytutu Orientalistycznego Uniwersytetu Warszawskiego
• Uniwersytet Stefana Batorego w Wilnie
• Katolicki Uniwersytet Lubelski
• Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
• Instytut Wschodni w Warszawie - Szkoła Wschodoznawcza
• Uniwersytet Łódzki
• Uniwersytet Wrocławski
• Uniwersytet Szczeciński

[edytuj] Na świecie

• Francja
  • Institut national des langues et civilisations orientales (INALCO) - Paryż
  • Instituts d'Asie Collège de France - Paryż
  • École des hautes Études orientales - Paryż
  • École française d'Extrême-orient - Sajgon, Indochiny Francuskie, potem Paryż

• Anglia
  • School of Oriental and African Studies University of London (SOAS) - Londyn

[edytuj] Prezentacja wyników badań

[edytuj] Stowarzyszenia naukowe

• W Polsce
  • Polskie Towarzystwo Orientalistyczne
  • Polska Akademia Umiejętności
  • Komisja Orientalistyczna Polskiej Akademii Nauk

• Na świecie

[edytuj] Czasopisma orientalistyczne

[edytuj] Polskie

(wymieniane w każdej kategorii w kolejności powstania):

• Ogólnoorientalistyczne (obejmujące wszystkie dziedziny orientalistyki):

• • Naukowe:
    • Rocznik Orientalistyczny
    • Polski Biuletyn Orientalistyczny
    • Folia Orientalia
    • Acta Asiatica Varsoviensia
    • Orientalia Cracoviensia
    • Studia Etymologica Cracoviensia

• • Popularnonaukowe:
    • Collectanea Orientalia
    • Przegląd Orientalistyczny

• • Popularne:
    • Wschód
    • Orient
    • Kontynenty

• • Dotyczące tylko pojedynczych dziedzin orientalistyki
    • Japonica
    • Studia Indologiczne
    • Cracow Indological Studies
    • Studia Arabistyczne i Islamistyczne
    • Studia Turcologica Cracoviensia
    • The Qumran Chronicle
    • The Polish Journal of Biblical Research

Ponadto szereg ważnych artykułów o językach Orientu ukazało się również w roczniku Studia Etymologica Cracoviensia.

[edytuj] Zagraniczne

(tylko ważniejsze czasopisma naukowe; na razie nieuporządkowane):

• Zeitschrift der deutschen Morgenländischen Geselschaft ZDMG (Niemcy)
• Journal asiatique JA (Francja)
• Journal of the Royal Asiatic Society JRAS (Wielka Brytania)
• Études asiatiques - Asiatische Studien EA/AS (Szwajcaria)
• Wiener Zeitschrift für Kunde Morgenlandes WZKM (Austria)
• Bulletin de l'École française d'Extrême-orient BEFEO (Francja-Wietnam)
• Journal of the American Oriental Society JAOS (USA)
• Bulletin of the School of Oriental and African Studies BSAAS (Wielka Brytania)

[edytuj] Źródła polskie

• Szkice z dziejów polskiej orientalistyki, Warszawa: PWN, t. 1: 1957, t. 2: 1966, t.3: 1969;
• Oriental Studies in the sixty years of independent Poland, Warszawa: PWN, 1983;
• Indie w Warszawie, Warszawa: DW Elipsa, 2006;